Page 533 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๕๒๐

ò. «Öè§Ë¹ŒÒËÃ×Í´ŒÇ¡ÒÃâ¦É³Ò

ซึ่งหนา หมายความวา ไมจําเปนวาผูดูหมิ่นจะตองอยูตอหนาผูถูกดูหมิ่น ถาไดความเพียง
วากลาวคําดูหมิ่นใหผูถูกกลาวไดยินเทานั้นก็ถือวาเปนการกระทําซึ่งหนาแลว

การดูหมิ่นซึ่งหนานี้หมายความวา ผูถูกดูหมิ่นตองอยูในที่เกิดเหตุ และไดยินวาจาหรือได
เห็นกิริยาดูหมิ่น แตถาการดูหมิ่นนั้นไมสามารถไปถึงผูถูกดูหมิ่นไดโดยตรงทันที เพราะผูถูกดูหมิ่นไมได

อยูในที่เกิดเหตุแลวก็ยังไมถือวาเปนการดูหมิ่นซึ่งหนา
ÍØ·ÒËó

(ñ) ®Õ¡Ò·Õè ñù/òô÷ö จําเลยกลาวคําหยาบดาผูเสียหายที่นอกถนนทางหลวง
แตผูเสียหายอยูในหองไมเห็นตัวไดยินแตเสียง แตจําเลยรูแลววาผูเสียหายอยูในนั้นถือไดวาเทากับ

ดาตอหนา

(ò) ®Õ¡Ò·Õè øõö-øõ÷/òõðò เดินพนไปได ๓ วา แลวจึงดาก็เปนความผิดฐาน
หมิ่นประมาทซึ่งหนา เพราะความผิดฐานหมิ่นประมาทซึ่งหนานั้น เพียงแตกลาวคําดาใหผูถูกดาไดยิน

เทานั้นก็เปนผิดแลว ไมจําตองดาโดยหันหนาหากัน จะดาอยูขางหลังหรือขางไหนก็ไมสําคัญ
(ó) ®Õ¡Ò·Õè ñ÷öõ/òõðö จําเลยลงบันไดกุฏิเดินไปราว ๙-๑๐ วา แลวพูดดูหมิ่น

พระภิกษุ แมจะไมไดกลาวตอหนา แตพระภิกษุซึ่งถูกกลาวนั้นไดยินถอยคําซึ่งจําเลยกลาว ยอมเปน
ความผิดฐานดูหมิ่นซึ่งหนา ตาม ป.อ.มาตรา ๓๙๓

(ô) ®Õ¡Ò·Õè òõö/òõðù ความผิดฐานดูหมิ่นนั้น ถาเปนการกลาวดวยวาจาตองเปนการ

กลาวซึ่งหนา คดีนี้โจทกมิไดอยูในที่เกิดเหตุ มิใชกลาวซึ่งหนาจึงไมเปนความผิดฐานดูหมิ่น
(õ) ®Õ¡Ò·Õè ññð/òõñö จําเลยมีจดหมายถึงโจทก แมขอความในจดหมายเปนการ

ดูหมิ่น แตการที่จําเลยสงจดหมายไปถึงโจทกก็ตางวันเวลากัน จึงไมมีลักษณะเปนการดูหมิ่นซึ่งหนา
หรือดูหมิ่นดวยการโฆษณา

(ö) ®Õ¡Ò·Õè òñøð/òõóñ การที่จะเปนความผิดฐานหมิ่นประมาทนั้น จะตองเปนการ
ใสความผูอื่นโดยยืนยันขอเท็จจริงที่ใสความนั้นตอบุคคลที่สาม และการใสความนั้นนาจะทําใหผูอื่น

ที่ถูกใสความเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่นหรือถูกเกลียดชัง ดังนั้น การที่จําเลยถาม ป. วามีความสัมพันธ

ทางชูสาวกับโจทกหรือไม จึงเปนเพียงการคาดคะเนของจําเลยเทานั้น มิใชเปนการยืนยันขอเท็จจริง
อันนาจะทําใหโจทกเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่นหรือถูกเกลียดชังแตประการใด จําเลยจึงไมมีความผิดฐาน
หมิ่นประมาทและขอเท็จจริงไมปรากฏวาจําเลยกลาววาจาตอหนาโจทกจึงไมใชเปนดูหมิ่นโจทกซึ่งหนา

จําเลยไมมีความผิดฐานดูหมิ่นซึ่งหนา

การที่กฎหมายหามมิใหมีการดูหมิ่นซึ่งหนา นาจะเปนเพราะประสงคจะปองกันมิใหเกิด
การทะเลาะวิวาทกัน การดูหมิ่นซึ่งหนาจึงนาจะตองเปนการดูหมิ่นในทันทีทันใด และในระยะที่อาจ

เกิดการทะเลาะวิวาททํารายกันขึ้นได ฉะนั้น การเขียนจดหมายดาผูอื่นจึงไมเปนการดูหมิ่นซึ่งหนา