Page 53 - MIN TTC JULY 16

AMIGOE
Den Cayente
Recordar es vivir
Ariën Rasmijn (1975) is freelance journalist. Naast
zijn publicaties in Amigoe en diverse andere media
schrijft hij in deze column regelmatig over nieuws en
politiek in Aruba. Hij stelt reacties op prijs via: info@
dencayente.org.
Onlangs publiceerde het AD
in Nederland een kort arti-
keltje over hoe Nederland
vorig jaar bijna in een ge-
wapend conflict was beland
met Venezuela over El Pollo.
Het artikel was kort genoeg
om onder de noemer ‘even
tussen neus en lippen door’
te vallen. Bovendien wer-
den geen bronnen vermeld
in het artikel. Het smeuïge
aan het verhaal zou zijn dat
Rutte geïrriteerd zou hebben
verklaard geen crisis in een
crisis te willen, aangezien
net daarvoor de MH17 was
neergeschoten. Dan maar
eieren voor je geld kiezen en
de Amerikanen heel kwaad
maken door Hugo Carvajal
alsnog immuniteit toe te zeg-
gen. En dus vloog de kip uit
de Arubaanse cel. Een jaar
later, kennelijk mocht het er
nu wel uit, komt het als leuk
viral nieuwtje in de media.
“Joh, we hadden bijna oorlog.
Stel je voor! Sharen die hap!” den staan. Maar aan de an-
Er zijn twee dingen die ik mij dere kant hadden ze wel het
goed kan herinneren van die
dagen, een gevoel van angst
en één van teleurstelling.
Venezolaanse media meld-
den opeens dat er militaire
schepen bij onze wateren in
de buurt waren. Toentertijd
Ingezonden
In Memoriam: Hans Vaders
JAREN GELEDEN, ik
kende Hans nog niet lang,
kwam ik terug van een reis
naar Moldavië. Hans wilde
van alles over het land we-
ten. De onbekendheid van
het land trok hem aan en
vooral, zo ontdekte ik tot
mijn verbazing, zijn culi-
naire eigenaardigheden.
Nadat ik de loftrompet had
gestoken over de Moldavi-
sche keuken en de gezellige
restaurants (zonder uitzicht
op bergen of zee overigens),
werd hij helemaal enthou-
siast. ‘Daarover wil ik wel
iets schrijven’ liet hij zich
ontvallen.’Nou’ voegde ik
eraan toe ‘dan reis je toch
de volgende keer met me
mee, dan ga je alles met
eigen ogen zien’…..’Nee
jongen’ haastte hij zich te
zeggen ‘ik bedenk wel wat,
dat is nog veel mooier’. Wat
krijgen we nou, dacht ik, ‘je
zuigt het uit je duim?’ ‘Nou
ja zo’n beetje, dat doen we
in feite toch altijd!’ Inder-
daad, feiten bestaan niet.
We verzinnen er altijd van
alles om heen. En dat de-
den we dus ook maar met-
een. In de kortst mogelijke
tijd begon restaurant Pani
Pit aan de Poeshkinlaan
te Chisinau gelegen, aan
een nieuw en zeer glorieus
leven met een keuken die
geen enkele liefhebber van
een goed diner zou willen
missen. Ziet u het voor zich?
Het restaurant met uitzicht
op het weelderige groene lo-
ver van de bomen buiten in
de laan? Het nog niet door
druk verkeer verstoorde
straatbeeld? Terwijl de ty-
pisch boerse serveersters (in
Moldavië is alles een beetje
boers) aan hun natuurlijke
charme ook nog eens een do-
sis sophistication wisten toe
te voegen, zodat het bezoek
zelfs voor de Curaçaose in-
tellectueel niet te versma-
den viel. Kortom, Moldavië
mocht dik tevreden zijn met
het schitterende reisverslag
van Vaders. Dat er tussen
de regels door ook nog wat
katjes werden uitgedeeld
aan verwende toeristen,
met een voorkeur voor pe-
perdure reizen naar drukke
tropische bestemmingen,
zou de Moldavische lezer,
gniffelend wel opvallen.
Hans hield van reizen, voor-
al in het Caribisch gebied en
hij schreef er beeldend over.
Hij hield van observeren en
hem vielen altijd dingen op
die aan anderen voorbij gin-
gen. Zijn taal was origineel
en bloemrijk. Al schrijvende
kwam de ene na de andere
verrassende en vaak onbe-
kende bloem tevoorschijn
aan de op het eerste gezicht
woonde ik in Barcadera en
had ik uitzicht op zee. Af en
toe zag ik een Nederlands
marinebootje langs racen.
Ik keek in de verte, op zoek
naar schepen. Machteloos-
heid en een onheilspellend,
angstig gevoel maakten zich
van mij meester. Alles leuk
en aardig tussen de Ameri-
kanen, Nederlanders en Ve-
nezolanen, maar wat doen
we nou als ze echt voor onze
kust staan? Wat gebeurt
met ons als het echt oorlog
wordt? Maar wat het engst
voor mij was, bleek het feit
van hoe klein en kwetsbaar
wij zijn als eiland, gevangen
in het midden van zo’n po-
tentieel conflict tussen grote werd dat El Pollo linea recta
naties. Aan de ene hand was
er de kneuterigheid van de
Venezolaanse hoge pieten
die in hun oude Toyota bij
het politiebureau van Ma-
cuarima stonden te posten
en de pers niet te woord wil-
luchtruim afgesloten voor
commercieel verkeer vanuit
hier om even de economi-
sche gevolgen voor Aruba te
laten voelen, mocht Carvajal
niet worden vrijgelaten. Bo-
vendien hoorde je ook ver-
zo dorre takjes van de ste-
kelige feiten. Niet dat de
bloemen de feiten van hun
stekeligheid ontdeden. Die
bleven lekker stekelig en
meestal terecht. Hans voeg-
de er kleurvolle bloemen
aan toe zodat die stekelige
feiten niet langer onopge-
merkt bleven. Zijn onna-
volgbaar ‘aparte’ columns in
de Amigoe werden later ver-
rijkt met een portretteke-
ning van Herman van Ber-
gen. De column lezend en je
verbazend over zijn vermo-
gen tot verrassende associ-
atie en ludieke insinuatie,
wierp je als lezer af en toe
een blik op de wat mopperig,
maar niet agressief kijkende
Hans. Eigenlijk was het om
je naar te lachen. En ook om
nog lang over na te denken.
Alles wat hij schreef was
uniek. Ik weet niet of dat
tot ons is doorgedrongen.
Ieder mens is apart, maar
Hans was wel buitengewoon
apart, geboren en getogen
in Nederland, neergestre-
ken hier in het Caribische
gebied, op Curaçao. Wat
een landing. Ongetwijfeld
een harde landing, want
van ‘repatriëring’ kon geen
sprake meer zijn. Voorgoed
is hij hier gebleven, het ei-
land tot zijn leefomgeving
makend. Met het accent op
‘leef’. Niks geen passief on-
dergaan. Alles wat hem on-
der ogen kwam en alles wat
hem overkwam, verwerkte
hij actief en creatief, in
verhaal, column, roman of
gedicht. Dat was zijn wijze
van leven. Zijn manier om
van de absurditeit van de
5DONDERDAG
16 JULI 2015
Weekendagenda
halen van dat ze misschien In deze weekendagenda staan activiteiten voor vrij-
commando’s op het eiland dag tot en met zondag (en ook tijdens lange weeken-
zouden laten landen om El den). Tips hiervoor zijn welkom, doorgeven kan tot
Pollo desnoods met geweld uiterlijk woensdagmiddag via arubaredactie@amigoe.
uit de KIA te bevrijden. Dat com.
zou tenminste nog een snelle
handeling zijn geweest, met Vrijdag 17 juli
hopelijk een minimum aan Wat : Historical Happy Hour
slachtoffers. Konden ze het Waar : Fort Zoutman
maar lekker elders uitvech- Wanneer : 17:00 - 20:00
ten, ver weg van hier. Ja, ik
weet het en ik geef het grif geen duidelijkheid. Een bel- lijk was er ook geen overleg Wat : Infoavond voor doven en slechthorenden
toe, wanneer het er echt op letje van de Amerikanen en met autoriteiten hier. Specu- Waar : Bibliotheek Oranjestad
aankomt; I’m a lover, not a hij werd aangehouden. Een laties alom en eerlijk is eer- Wanneer : 17:00 - 20:00
fighter, baby! een erg moedig besluit van lijk, toen al kon je een beetje
Op een vroege ochtend was rechter-commissaris Yvonne aanvoelen dat Nederland op Wat : Dansvoorstelling Alydia Wever
er beraad tussen politie, van Wersch zorgde ervoor dat moment met Rusland al Waar : Ajo 36J
justitie en Defensie. Venezo- dat hij vast bleef. Ongemak- genoeg op haar bord had. Dat Wanneer : 20:00 -22:00
laanse schepen waren in de kelijk voor het eiland, maar Carvajal een zware jongen
buurt. De woordvoerder van een consistent besluit. Mi- is, daar is geen twijfel over. Wat : The music of Lenny Kravitz
de marine hield het erop dat nister Timmermans, daags Onder andere omstandighe- Waar : The Wine Room
toevallig een paar schepen na zijn denderende MH17- den zou hij wellicht ook zijn Wanneer : 20:00
langskwamen. Ze zouden op speech bij de Veiligheids- uitgeleverd. Hoe anders zou
weg naar huis zijn na een raad van de VN, kwam in het hebben gelopen als de Zaterdag 18 juli
oefening. Niet dus, blijkt nu. één keer bijzonder laf over MH17 niet was neergescho- Wat : Dansvoorstelling Alydia Wever
Uiteindelijk kwam Carvajal met zijn besluit. Tijdens de ten. De hongerstaking van Waar : Ajo 36J
vrij. We stonden als pers te persconferentie schoven ook premier Eman zou wellicht Wanneer : 20:00 - 22:00
wachten bij het Bestuurs- de Arubaanse minister van zijn doorgegaan en voor alle
kantoor. Toen het bekend Justitie en zelfs vertrekkend betrokkenen een nog grotere Zondag 19 juli
hoofdofficier van justitie Pe- hoofdpijn zijn geweest. En Wat : World Meditation Hour
van KIA naar een voor hem ter Blanken hun verbazing wellicht zou de aanhouding Waar : Center Brahma Kumaris
al klaarstaande jet op de niet onder stoelen of banken. en uitlevering van Hugo ‘El Wanneer : 18:30 - 19:30
luchthaven zou worden ge- Het Arubaanse gerecht ver- Pollo’ Carvajal zijn doorge-
bracht, waren we aan de ene klaarde later ook droogjes gaan en waren de gevolgen
kant opgelucht, maar aan de dat Timmermans kennelijk ook niet te overzien. Wie
andere kant ook verbaasd. meer wist van de zaak dan weet kropen wij vorig jaar
Want er moest wel een hele de rechter-commissaris op door het oog van de naald,
goede uitleg komen voor Aruba. Maar nu blijkt uit het mede dankzij een gruwelijke
waarom Carvajal na al die artikel van het AD dat het aanslag ver weg. Ik weet niet
maanden opeens wel diplo- op aandringen van premier wat ik ervan moet denken,
matieke immuniteit genoot. Rutte was gebeurd. Kenne- eerlijk gezegd.
Al die maanden dat hij hier
op het eiland rondliep was er Historical Happy Hour
ORANJESTAD — Om te laten zien dat het Historisch op Aruba niet zo bekend is, we belangrijke aspecten van
Museum helemaal niet saai is, organiseert manager besloot Van der Biest om het onze cultuur en geschiedenis
Joasy van der Biest morgen een Happy Hour. De bor- een Happy Hour te noemen. mee te geven aan de jongere
rel is onderdeel van het ‘dynamische zomerprogram- “Er is bier en wijn en Taki generatie.” Deelnemers beta-
ma’ van het museum. Greens zal er staan met or- len 2 dollar voor een tour en
ganische hapjes en drankjes. dit entreegeld wordt gezien
Van vijf uur ‘s middags tot een trend”, licht Van der Natuurlijk komt er ook een als donatie.
acht uur ‘s avonds kunnen Biest toe. Zo heeft het Van dj, het is allemaal heel mo- Historical Happy Hour vindt
mensen terecht bij het Histo- Goghmuseum een hippe vrij- dern en leuk.” Tijdens het plaats op 17 en 31 juli en 14
risch Museum aan de Zout- dagmiddagborrel (‘vrijmibo’) Happy Hour bestaat er de augustus. “Dit is een pilot.
manstraat, waar het Happy met een deejay, moderne po- mogelijkheid om een ‘speed Als het een succes is, zullen
Hour gehouden wordt bij de ezie en hapjes en drankjes. tour’ van 20 minuten te doen we dit vanaf januari elke
Willem III-toren. “Het idee Speed tour door het museum. “Deze tour maand organiseren”, laat
is overgewaaid uit Neder- Omdat het concept ‘vrijmibo’ zal elke keer weer anders Van der Biest weten.
land en eigenlijk wereldwijd zijn en op deze manier hopen
feitelijke leefomgeving iets
te maken. Dat de omgeving
het daar soms moeilijk mee
had, is te begrijpen. Voor
Hans was het een geregeld
vallen en weer opkrabbelen,
met soms prachtige verha-
len of gedichten als nevenef-
fect. Zoals de Vodkadrinker
na zijn vreselijke val, vlak
voor de presentatie van de
dichtbundel ‘Kate Moss in
Mahaai’. Met een wonder-
lijk gevoel voor zelfspot, be-
schouwt hij zijn val als een
ware Icarus-ervaring.
Hans was zich bewust van
zijn kwetsbaarheid. Nog
vorig jaar waren we bezig
zijn gedichten in het Engels
te hertalen. Lang spraken
we over ‘Verslag van een
landing’. Daarin de regels:
“Zwaar ziek reis ik / soms
verschijnt als gele koorts /
zo plotseling / een niet be-
sproken hotel / aan de ho-
rizon….”. ‘Daar klinkt wa-
rempel iets hoopvols in door
Hans’, liet ik me ontvallen.
‘Je hebt de ontknoping toch
ook gelezen’ antwoordde hij.
‘Jazeker, maar zoals alles
heeft ook de hoop diverse
dubbele bodems….dat is
toch wat je hebt gezegd?’.
‘Dat is wat ik heb gezegd’,
beaamde hij. De zweem van
olijkheid in zijn stem ont-
ging me niet.
Zo waren de gesprekken
met Hans: verrassend, bete-
kenisvol, onvergetelijk. Hij
leeft verder in zijn werk en
in onze herinnering.
BREDE KRISTENSEN
Curaçao