Page 212 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

๒๐๕

μÑÇÍ‹ҧ

คําถามนํา ไ ม ใชถามนํา

๑. เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ ๑๓ กันยายน ๒๕๒๕ ๑. ทานทราบไหมวาเหตุเรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อไหร
ใชไหม

๒. รถยนตที่พยานเห็นจําเลยขับชนผูตายเปนรถ ๒. รถยนตที่พยานเห็นจําเลยขับชนผูตายนั้น
ยี่หอ โตโยตา สีแดง ใชไหม ยี่หออะไร และสีอะไร

๓. พยานเห็นจําเลยใชปนยิงผูตายใชไหม ๓. พยานเห็นจําเลยใชอาวุธอะไรทํารายผูตาย

การหามมิใหใชคําถามนํา ก็เพราะถือวาการถามดังกลาวเปนการเอาเปรียบ

แกคูความอีกฝายหนึ่ง เพราะพยานที่ฝายนั้นอางมาเปนพยานของตน ยอมเบิกความเขาขางฝายนั้น
อยูแลว

¢ŒÍ¡àÇŒ¹ã¹¡ÒÃ㪌คํา¶ÒÁนํา
อยางไรก็ตาม ในขั้นตอนของการซักถาม หรือถามติง อาจใชคําถามนําไดหากวา

(๑) ÈÒÅ͹ØÞÒμ ซึ่งศาลอนุญาตตอเมื่อมีเหตุอันสมควรจริงๆ ซึ่งเปนดุลพินิจ

ของศาล
(๒) เมื่อคู¤ÇÒÁÍÕ¡½†ÒÂ˹Öè§ÂÔ¹ÂÍÁที่จะใหใชคําถามนําได
(๓) ถาเปนการ¶ÒÁ¤ŒÒ¹ใชคําถามนําไดเพราะกฎหมายมิไดหามในเรื่อง

การใชคําถามนําเอาไว

๓. คําถามที่ตองหาม คําถามที่พยานไมตองตอบคําถาม
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพง มาตรา ๑๑๘ วรรคสาม บัญญัติวา

“ไมวาในกรณีใดๆ หามไมใหคูความฝายใดฝายหนึ่งถามพยานดวย
(๑) คําถามอันไมเกี่ยวกับประเด็นแหงคดี

(๒) คําถามที่อาจทําใหพยาน หรือคูความอีกฝายหนึ่งหรือบุคคลภายนอก
ตองรับโทษทางอาญาหรือคําถามที่เปนหมิ่นพยาน เวนแตคําถามเชนวานั้นเปนขอความสําคัญ

ในอันที่จะชี้ขาดขอพิพาท” (เชน ถามวาพยานเคยประพฤติสําสอนทางเพศใชหรือไม หรือพยานเปนพวก
รักรวมเพศ ใชหรือไม เปนตน หากคูความฝายใดถามพยานดวยคําถามเชนนี้ พยานยอมมีสิทธิ

จะไมตอบคําถามนั้นก็ได และศาลยอมสั่งหามมิใหถามเชนนั้นอีกตอไป)
จากประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๓๔ ซึ่งบัญญัติวา

“พยานไมตองตอบคําถามซึ่งโดยตรงหรือออม อาจทําใหเขาถูกฟองคดีอาญา เมื่อคําถามเชนนั้นให
ศาลเตือนพยาน”