Page 195 - Non-Beta I
P. 195
โรโอะก็เลยเลือกที่จะใช้มือข้างที่ไม่ได้เปื้อนเลือดอะไรจูงข้อมือสึกิชิมะ
เอาไว้หลวมๆ ระหว่างทางกลับบ้านนั้นไร้ซึ่งค าพูดใดๆ นอกจากจังหวะของ
หัวใจที่เขารู้สึกได้จากชีพจรตรงข้อมือของสึกิชิมะว่า มันก าลังเต้นอยู่ และ
เต้นแรงเหลือเกิน
…..
บรรยากาศภายในบ้านของสึกิชิมะนั้นยังคงเงียบไม่ต่างอะไรจาก
ครั้งสุดท้ายที่เขามา
พูดสะเหมือนนาน เอาเข้าจริงก็แค่สามวันที่แล้ว หลังจากนั้นเขา
เองก็โดนไล่ให้ไปไกลๆ ไม่ต้องให้กลับมาเห็นหน้าอีก แต่ในตอนนี้ คุโรโอะ
ก าลังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นของบ้านสึกิชิมะอีกครั้ง และที่ยิ่งกว่านั้นนคือคนที่
บอกว่าเกลียดเขาก าลังท าแผล
ที่มือให้เขาอยู่ แม้ว่าจะดูเก้ๆ กังๆ แต่ก็ท าออกมาได้พอใช้ได้
ทีเดียว
“วันนี้คุณแม่กลับมาบ้านนะครับ อาจจะอยู่ได้ไม่นาน” สึกิชิมะ
เก็บน ้ายาเช็ดแผลเข้ากล่องส าหรับท า first aid ให้เรียบร้อย คนที่ก าลังจ้อง
หน้าเขาแบบแสดงออกมาพยักหน้าเล็กน้อย ร่างโปร่งที่ก าลังท าตัวไม่ถูก
กับสายตาที่ถูกจ้องมาก็แกล้งท าเป็นว่าไม่ได้สังเกตอะไร และพยายามไม่
เงยหน้าไปสบตากับอีกคน
195 | N o n - b e t a
