Page 197 - Non-Beta I
P. 197
แต่ช่างมันแล้ว ก็เพราะว่าสึกิชิมะนั้นเป็นคู่พรหมลิขิตของเขา
และมีค่ามากพอที่เขาจะดูแล เขายอมโดนตราหน้าว่าเป็นอัลฟ่าที่ไร้ค่า
ดีกว่าจะทิ้งคนที่มีค่าคนหนึ่งในชีวิตของเขาไป
“แล้วท าไมท าอะไรไม่คิด” สึกิชิมะตีมือข้างที่เป็นแผลของคุโรโอะ
ไปเบาๆ แต่ดูเหมือนว่าคุโรโอะจะไม่ค่อยรู้สึกรู้สาอะไรเท่าไหร่นัก มือหนา
กลับจับมือของเขาเอาไว้แน่นราวกับไม่อยากปล่อยไปไหน ราวกับว่าความ
กากที่สั่งสมไว้มาตลอดเกือบหนึ่งเดือนของคุโรโอะจะกระโดดหายไปแล้ว
แถมหายไปอย่างไร้ร่องรอย ใบหน้าคมตรงหน้าของเขานั้นดูไม่เหมือนคุโร
โอะยามปกติเลยสักนิด พอมาสังเกตดูดีๆ แล้ว เวลาสองปีที่ผ่านพ้นไปนั้น
มันก็นานอยู่ นานมากพอที่เขารู้สึกว่าคุโรโอะเองก็โตขึ้นเยอะมาก ทั้งๆที่
เมื่อก่อนถึงจะดูบ้าบอไปบ้างแต่ก็มีความคิดที่ค่อนข้างจะเป็นผู้ใหญ่ อายุก็
ห่างกันแค่สองปีแท้ๆ ไปเอาเสน่ห์แบบผู้ใหญ่มาจากไหนเยอะแยะกัน
“หล่อไปแล้วนะครับคุณน่ะ” ดูเหมือนว่าความคิดของเขาจะดัง
เกินไป คุโรโอะที่ก าลังจับมือของเขาเงยหน้าขึ้นมามอง สึกิชิมะที่เพิ่งรู้ตัวว่า
เผลอพูดความคิดออกไปสะดังก็ยกมือข้างที่ไม่ได้โดนอีกคนจับเอาไว้ขึ้นมา
ปิดปาก คุโรโอะก าลังเบิกตากว้าง ขยับหน้าเข้ามาใกล้เขาพร้อมกับพูด
ด้วยน ้าเสียงดีใจ
“ขออีกที”
197 | N o n - b e t a
