Page 137 - ดับตัวตนค้นธรรม2566
P. 137
ความรู้สึกสบาย ไม่เร่าร้อนไม่วุ่นวาย มีความสุขท่ีเย็นไม่เป็นภัย ด้วย ความรสู้ กึ ลกึ ๆ คนเรากม็ คี วามตอ้ งการแบบนนั้ แตเ่ ราจะรแู้ บบนน้ั ไดอ้ ยา่ งไร ถ้าเราไม่เคยสนใจตนเอง ไม่ได้กลับมาพิจารณาดูกายดูจิตบ่อย ๆ ก็ยากที่เรา จะเห็นถึงความอยากความปรารถนาที่เกิดขึ้นจริง ๆ ภายในจิตใจของเรา ลึก ๆ เพราะฉะน้ัน เราจะรู้ได้ก็ด้วยอาศัยการปฏิบัติธรรมนี่แหละ มีเวลาให้ กับตนเองอาทิตย์ละครั้งหรือวันละครั้ง ครั้งละชั่วโมงหนึ่ง มาน่ังพิจารณา สภาวธรรมที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรา ไม่มีอะไรก็ดูกายดูจิต ดูอาการเกิดดับ
การทาแบบนี้เป็นการส่ังสมบารมีธรรม เขาเรียกว่า “ปัญญาบารมี” ท่ีจะทาให้เรารู้แนวทางในการออกจากทุกข์ได้ง่ายขึ้น เพราะปัญญาบารมีที่ เป็นไปเพื่อการดับทุกข์นี้ เราเอาธรรมะเอาคาสอนของพระพุทธเจ้า เอา กฎไตรลักษณ์มาเป็นหลักในการพิจารณา ตามกาหนดรู้อาการของลมหายใจ เข้า-ออกว่ามีการเปลี่ยนแปลงเกิดดับอย่างไร ตามรู้อาการพองยุบว่ามีการ เ ป ล ยี ่ น แ ป ล ง เ ก ดิ ด บั อ ย า่ ง ไ ร ต า ม ก า ห น ด ร ค้ ู ว า ม ค ดิ ท เี ่ ข า้ ม า ม กี า ร เ ป ล ยี ่ น แ ป ล ง เกิดดับอย่างไร ตามกาหนดรู้เวทนาทางกายที่เกิดขึ้น มีความปวดความเม่ือย ขึ้นมาขณะนั่งกรรมฐาน ก็มีสติตามกาหนดรู้ดูว่าอาการของเวทนาทางกายท่ี เกิดข้ึนมีการเปล่ียนแปลงเกิดดับอย่างไร แล้วก็กาหนดรู้ว่าเวทนาทางกาย ท่ีเกิดข้ึนกับจิตท่ีทาหน้าที่รู้เป็นส่วนเดียวกันหรือคนละส่วนกัน อันนี้ต้องมีเจตนา
129
129
