Page 144 - ดับตัวตนค้นธรรม2566
P. 144
เป็นประโยชน์อย่างไร ? เวลาเรารับรู้อารมณ์ต่าง ๆ ในขณะที่จิตไม่ว่าง ไม่ว่าจะเป็นการเห็น การได้ยิน มีความคิดเกิดขึ้นมา มีอารมณ์เข้ามากระทบ แล้วรู้ชัดว่ารู้สึกไม่ดี ก็จะรู้ว่าการทาจิตให้ว่างได้ดีอย่างไร การที่เรารู้ วิธีทาจิตให้ว่างก็คือวิธีการปล่อยวาง แล้วเวทนาทางจิตที่เกิดข้ึนก็จะหายไป หรือว่างไปด้วยเช่นเดียวกัน หรือเรียกอีกอย่างหนึ่ง ถ้าผู้ปฏิบัติยกจิตขึ้นสู่ ความว่างได้ ก็จะดับความทุกข์ได้เร็วไปด้วยเช่นเดียวกัน
แตบ่ างทผี ปู้ ฏบิ ตั เิ คยยกจติ ขน้ึ สคู่ วามวา่ งไดแ้ ลว้ กข็ า้ มไปเลย ไมส่ นใจ พ้ืนฐานสาคัญท่ีบอกว่า จิตท่ีว่างเบากับตัว เป็นส่วนเดียวกันหรือคนละส่วนกัน หรือจิตที่ว่างเบากับตัวที่น่ังอยู่ อันไหนกว้างกว่ากัน อันไหนใหญ่กว่ากัน ถ้าหมั่นสังเกตตรงนี้บ่อย ๆ เราก็จะชัดมากข้ึนอีกว่า เวลาจิตว่างกว้างกว่าตัว สภาพจิตที่ว่างเบาดีอย่างไร แล้วถ้าจิตท่ีเบาว่างกว้างออกไปอีก ดีอย่างไร... จะได้รู้ว่าเราเปรียบเทียบกับอะไร เปรียบเทียบกับตัว เปรียบเทียบกับจิตที่ เบาคร้ังแรก ครั้งท่ีสอง คร้ังที่สาม ว่าถ้ากว้างออกไปเร่ือย ๆ แล้วดีอย่างไร อันนี้ตัวสาคัญ การที่รู้ชัดว่าจิตท่ีว่างเบากับตัวเป็นคนละส่วนกัน และเห็นชัด ถึงความเป็นคนละส่วนกันบ่อย ๆ ตรงน้ีเป็นเรื่องสาคัญมาก ๆ เลย การแยก รูปนามแบบนี้สาคัญมากเพราะอะไร ? พิจารณาดูว่า เมื่อเห็นว่าจิตที่เบาว่าง กว้างกว่าตัว แล้วเห็นชัดว่าจิตที่เบากับตัวเป็นคนละส่วนกัน ถามว่า จิตท่ีเบา
136
136
