Page 145 - ดับตัวตนค้นธรรม2566
P. 145
ท่ีว่าง ที่สว่าง เขาบอกว่าเป็นเรา เป็นเขา เป็นใครหรือเปล่า หรือแค่รู้สึก เบา ๆ ว่าง ๆ สบาย ๆ มีความสว่างอยู่ ? เม่ือเห็นชัดว่า จิตที่ว่างเบาไม่ได้บอก ว่าเป็นเราเป็นเขาเป็นใคร แค่รู้สึกว่าว่าง ๆ เบา ๆ เท่านั้นเอง นั่นคือเห็นว่า จิตนั้นเป็นอนัตตา ไม่ได้บอกว่าเป็นเราเป็นเขาเป็นใคร แต่จิตดวงนั้นก็ยัง ทาหน้าที่ของตน หรือสติสัมปชัญญะดีอยู่ รับรู้อารมณ์ต่าง ๆ ได้อยู่
ทีนี้ขณะท่ีจิตว่าง กว้าง เบา ลองหันกลับมาดูตัวท่ีน่ังอยู่ ตัวที่น่ังอยู่ บอกว่าเป็นใครไหม ตัวท่ีนั่งอยู่บอกว่าเป็นใครหรือเปล่า หรือเหมือนกับ ส่ิงสิ่งหน่ึงที่ตั้งอยู่ เหมือนเป็นแค่รูปรูปหน่ึงที่ต้ังอยู่ เหมือนท่อนไม้ เหมือน ตอไม้ ? น่ันคือการสังเกตการพิจารณา ถ้าถามว่าจาได้ไหมว่าเป็นใคร ถ้าใส่ สัญญาลงไปก็จาได้ นี่คือตัว น่ีคือรูปนั่งอยู่ แต่ขณะที่จิตว่าง จิตกว้าง และ เป็นผู้ดู ถามตัวที่น่ังอยู่สิว่า บอกว่าเป็นใครหรือเปล่า หรือไม่บอกว่าเป็น ใครเลย รู้สึกเหมือนส่ิงส่ิงหนึ่งท่ีต้ังอยู่ในที่ว่าง ๆ เบา ๆ ? การสังเกตอย่างนี้ เราพิจารณาถึงความเป็นธรรมชาติจริง ๆ เม่ือกายนี้รูปนี้ไม่บอกว่าเป็นเรา เราเห็นอะไร ? นั่นคือลักษณะของความเป็นอนัตตา ท่ีบอกว่าไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน เรา เขา การท่ีได้เห็นถึงกายกับจิตแยกกันแบบน้ี แล้วเห็นถึง ความเป็นคนละส่วนแบบน้ี หมั่นสังเกตบ่อย ๆ จะได้รู้ว่าความไม่มีตัวตนนั้น เป็นอย่างไร เวลามีตัวตน มีเราเกิดขึ้นมา เป็นอย่างไร จิตท่ีไม่มีตัวตน
137
137
