Page 177 - ดับตัวตนค้นธรรม2566
P. 177
ท่ีอาจารย์พูดไปเมื่อครั้งก่อนว่า พอทาจิตให้ว่างแบบนี้ได้แล้ว ให้เติม ความสุขเติมความรู้สึกดี ๆ พูดค้างไว้ว่า การเติมความรู้สึกดี ๆ เติมพลัง ความสุขให้ตัวเอง เราจะเติมได้อย่างไร ? ก็ด้วยการน้อมระลึกนึกถึงสิ่งดี ๆ ที่ตัวเองได้ทา ไม่ว่าจะเป็นบุญกุศลจากการบาเพ็ญเพียรท่ีเคยทามา ไม่ว่าจะ เป็นการให้ทาน การรักษาศีล การเจริญภาวนา หรือการได้ช่วยเหลือเก้ือกูลใคร ก็ตาม ที่ทาแล้วเรารู้สึกมีความสุขใจ มีความอ่ิมใจ มีความสบายใจ นึกถึงแล้วทาให้ใจท่ีว่าง ๆ บริเวณหทยวัตถุรู้สึกเป็นอย่างไร... จะให้ดีคือ ถ้าเรานึกถึงความสุข ใจท่ีว่าง ๆ อยู่สุขด้วยไหม ? อันนี้จะต้องชัดเจนว่า นึกถึงเรื่องดี ๆ แล้วใจเรารู้สึกสุขรู้สึกอิ่มใจ เคยทาอะไรแล้วรู้สึกอิ่มใจ พอนึกถึงเรื่องนั้นแล้วลองน้อมเข้ามาใส่ตัว ใจที่ว่าง ๆ อยู่เมื่อก้ีมีความรู้สึกอิ่ม เกิดขึ้นด้วยไหม มีความสุขเกิดข้ึนหรือเปล่า ? หรือใครนึกถึงตรงน้ันไม่ออก ก็สามารถนึกถึงความนุ่มนวลอ่อนโยนหรือความรู้สึกดี ๆ เติมลงไปในใจตัวเอง ดูแลจิตใจของเราให้มีความสุขมีความนุ่มนวลอ่อนโยน ทีนี้การที่น้อมระลึก นึกถึงและเติมความรู้สึกดี ๆ ลงไปในใจท่ีว่าง ๆ โล่ง ๆ แล้วรู้สึกว่าใจที่ว่าง เต็มไปด้วยความสุข ความนุ่มนวล ความอ่อนโยน ใจรู้สึกอิ่มมีปีติเกิดข้ึนมา นั่นเป็นการเพ่ิมพลังความสุข เป็นการเพ่ิมพลังจิต สังเกตดูว่า จิตที่อิ่มที่ เต็มไปด้วยความสุขรู้สึกอย่างไร รู้สึกดีไหม ? อันน้ีอย่างหนึ่ง
169
169
