Page 176 - ดับตัวตนค้นธรรม2566
P. 176
น่ันเป็นปัจจัยอย่างหนึ่งว่า เวลาเราเกิดมีความเครียด มีอาการเคร่งตึง บริเวณสมองขึ้นมาจากการทากิจกรรมการงานในชีวิตของเรา เวลาเราน่ังสมาธิ ทาจิตให้ผ่อนคลายให้สบาย ทาจิตให้ว่างให้เบา แล้วสามารถเอาจิตที่เบา มาที่สมองได้ อาการเคร่งตึงที่รูปจะคลายได้เร็วข้ึน ทีนี้ลองเอาความรู้สึก ที่โล่ง ๆ เบา ๆ ย้ายมาบริเวณหทยตถุ บริเวณหัวใจเรา จากคอถึงลิ้นปี่ เอาความเบาใส่เข้าไปแล้วรู้สึกอย่างไร... บริเวณหัวใจรู้สึกโล่ง รู้สึกโปร่ง รู้สึกเบา รู้สึกว่างไป หรือรู้สึกโล่ง ๆ เบา ๆ รู้สึกสบาย ถ้ารู้สึกโล่ง ๆ เบา ๆ สบาย ให้แผ่ความรู้สึกที่เบาสบายไปท้ังตัว ให้เต็มท้ังตัวไปเลย แล้วลองดูว่า ตัวรู้สึกเป็นอย่างไร... ตัวเบาไปด้วยไหม ? น่ันคือการวางตาแหน่งของจิต คือการย้ายจิตของเรา คือการเอาจิตมาไว้ท่ีตัวได้ ต่อไปก็จะส่งผลต่อการ กาหนดสภาวะ ในการยกจิตข้ึนสู่วิปัสสนา ถ้าวางตาแหน่งของจิตหรือ ย้ายจิตได้ ก็จะทาให้การกาหนดรู้สภาวธรรมที่เป็นอารมณ์ปัจจุบันได้ง่ายขึ้น บางคนย้ายจิตมาท่ีบริเวณหัวใจบริเวณหทยวัตถุแล้วรู้สึกเบา ๆ ในขณะเดียวกัน ก็รู้สึกถึงอาการเต้นของหัวใจชัดเจน เหมือนอาการของหัวใจเต้นแรงตึง ๆ ๆ เป็นจังหวะ ๆ ขึ้นมา เหมือนอาการชีพจร อันนั้นเรียกว่าเป็นอาการเกิดดับของรูป เป็นอาการเกิดดับทางกายที่ปรากฏข้ึนมา
168
168
