Page 41 - ดับตัวตนค้นธรรม2566
P. 41
อยา่ งทเี่ คยบอกเสมอวา่ บางทเี รานงั่ กรรมฐาน พอหลบั ตาลงปบุ๊ ความคดิ ก็มาแล้ว อยากจะสงบแต่ความคิดก็มาก่อนแล้ว ก็เลยรู้สึกว่าฉันปฏิบัติไม่ได้ เพราะมีแต่ความคิดแทรกเข้ามาตลอดเวลา ทาให้จิตไม่สงบ แต่จริง ๆ แล้ว นั่นเป็นอารมณ์ที่ค้างอยู่ในจิตใจของเราก่อนจะมาน่ังกรรมฐาน ไม่ว่าจะเป็น การรับรู้อารมณ์ทาง ตา หู จมูก ล้ิน กาย ใจ พอเริ่มน่ังสมาธิ อารมณ์ เหล่าน้ันก็ปรากฏเกิดข้ึนมาให้ผู้ปฏิบัติได้เห็นได้ทบทวน ไม่ใช่สิ่งที่ต้องกังวล แต่เป็นอารมณ์ท่ีต้องใช้สติคอยกากับและคอยกาหนดรู้เท่าทันว่าขณะน้ี จิตใจเราเป็นแบบน้ี มันเกาะเกี่ยวอยู่กับอารมณ์ต่าง ๆ เด๋ียวเรื่องโน้นเร่ืองนี้ไม่จบ ทาให้ชีวิตเราเป็นทุกข์ เพราะมีความเหนื่อยล้าทั้งกายและใจ ใช้ทั้งพลังงานสมอง และจิตใจไปกับอารมณ์ต่าง ๆ เยอะ เพราะฉะนั้น การท่ีเราได้มาน่ังกรรมฐาน พอมีความคิดเกิดขึ้นมา ก็ตั้งสติ แล้วพิจารณาความคิดท่ีกาลังปรากฏ เกิดข้ึนอยู่ ไม่ต้องไปกังวลว่าจะไม่สงบ ทาใจให้สบาย ๆ พอใจท่ีจะรู้ถึง อารมณ์ปัจจุบันแค่น้ันเอง ไม่ต้องบังคับ ไม่ต้องเกร็ง ท่ีสาคัญไม่ต้องกลัวว่า จะไม่สงบ ให้พอใจที่จะรู้อารมณ์ปัจจุบัน น่ีคือหลักการสาคัญในการ นั่งกรรมฐาน
33
33
