Page 66 - ดับตัวตนค้นธรรม2566
P. 66
58
ตามเหตุตามปัจจัยอยู่เนืองนิตย์ กายก็ทาหน้าที่ของตน จิตก็ทาหน้าท่ีของตน
ถ้าเรามีความเชื่อว่าชีวิตไม่ได้จบแค่ชาตินี้ ตราบใดท่ีเรายังไม่ส้ิน อาสวกิเลส การเวียนว่ายตายเกิดน้ันยังมีอยู่ และคนเราเป็นไปตามกรรม ของตนของตนแล้ว ก็ควรที่จะเข้ามาสนใจถึงกฎไตรลักษณ์ ถึงธรรมชาติ ของรูปนามขันธ์ห้าท่ีกาลังปรากฏอยู่ ที่เรียกกันว่าเป็นตัวเราของเรา ท่ีกาลัง นงั่ ฟงั ธรรมอยู่ กา ลงั ทา กจิ กรรมตา่ ง ๆ อยนู่ แ่ี หละ จรงิ ๆ แลว้ อนั นคี้ อื รปู นาม ขันธ์ห้า ที่เรียกว่าเป็นชีวิตหนึ่ง เป็นบุคคล เป็นเรา เป็นเขา โดยสมมติสัจจะ แต่ท่ีเราปฏิบัติธรรมน้ันก็เพ่ือพิจารณาถึงปรมัตถสัจจะหรือความจริง คาว่า “ปรมัตถ์” ก็มาจากคาว่า “ปรมะ” ภาษาเราเขาเรียก “บรมธรรม” ธรรม อันยิ่งใหญ่ เพราะอะไร ? เม่ือใดก็ตามที่บุคคลได้เห็นถึงความจริงข้อน้ี ก็ จะทาให้จิตน้ันอิสระ หรือคลายจากอุปาทานไปได้ เพราะฉะน้ัน จึงเป็นเรื่อง สาคัญอย่างยิ่งกับชีวิตคนเรา เพราะไม่ใช่แค่ทาให้เรานั้นเกิดปัญญา พาจิตให้ เกิดมีความอิสระ มีความเบา หรือขึ้นสวรรค์อย่างเดียว แต่เป็นการเดินทาง ไปสู่เป้าหมายสูงสุดคือมรรคผลนิพพานด้วย น่ันคือเป้าหมายสูงสุดของ ผู้ปฏิบัติธรรม
58
