Page 129 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การดูสภาพจิต
P. 129

649
รู้สึกว่าเป็นเรา เอาความรู้สึกว่าเป็นเราออกไป เอาความรู้สึกว่าเป็นตัวออกไป ให้เหลือแต่สภาพจิตที่รู้สึก ว่าง ๆ เบา ๆ สงบ ผ่องใส มีความสุข มีความนุ่มนวล มีความอิ่ม มีความอ่อนโยน มีความเบิกบาน อย่าง ใดอย่างหนึ่งที่ปรากฏขึ้นเฉพาะหน้าเรา
ที่ใช้คาว่าอย่างใดอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้าเรา ก็คือว่าบางครั้ง ไม่ได้เกิดทั้งหมด...ที่อาจารย์ พูดมา แต่บางครั้งเกิดมีทุกอย่าง แต่เมื่อรวมกันแล้วรสชาติก็เปลี่ยนไป ตัวที่เด่นที่สุดคืออะไร อันนั้นคือ ลักษณะของสภาพจิต รสชาติคือบรรยากาศ รสชาติของสภาพจิตเรา อย่างที่บอกแล้วมีความสุข ความสงบ ความใส ความนุ่มนวลอ่อนโยน ทีนี้ในการกาหนดรู้ พอเห็นจิตเป็นแบบนี้ จิตมีความว่าง ความสงบ ความ เบา ความใส นุ่มนวลอ่อนโยน ให้เอาความรู้สึกเข้าไป เหมือนเราเข้าไปในความนุ่มนวลอ่อนโยน เหมือน เดินเข้าไปในความว่างนั้น เดินเข้าไปในความสงบนั้น เดินเข้าไปในความผ่องใสอันนั้น คาว่าเหมือนเรา เดินเข้าไป เข้าไป...ความหมายก็คือว่า เราส่งความรู้สึกเข้าไป ส่งจิตเข้าไปเหมือนเข้าไปทั้งตัว ไม่ใช่แค่ เข้าไปแค่ความรู้สึก หรือเข้าไปแต่จิตอย่างเดียว เหมือนเราเดินเข้าไปทั้งตัว เข้าไปแล้วรู้สึกอย่างไร เข้าไป ในบรรยากาศ
สมมติว่าเข้าไปในบรรยากาศของความสุขแล้วรู้สึกอย่างไร รู้สึกมีความสุขขึ้น เหมือนเราเดินลงไป ในสระนา้ ยงิ่ เดนิ ...นา้ ใหค้ วามรสู้ กึ เยน็ หรอื หนาแนน่ ไมใ่ ชแ่ คเ่ ยน็ อยา่ งเดยี ว การเดนิ เขา้ ไปในสระนา้ เหมอื น เดนิ เขา้ ไปในความสขุ เดนิ เขา้ ไปในความสงบ เรารสู้ กึ เดนิ ลงไปในสระ...นา้ ใหค้ วามรสู้ กึ เยน็ รสู้ กึ สดชนื่ แต่ ไม่ใช่แค่ความสดชื่น เราจะเห็นว่าเราเดินลงไปในสระน้า น้าหนักของตัวก็เปลี่ยนไป มีความเบา มีน้าหนัก ลดลงน้อยลง หรือเบาขึ้น ๆ การเดินเข้าไปในความสุขก็เช่นเดียวกัน เรายิ่งเข้าไปในความสุข มีความสุข หนาแน่นขึ้น มีกาลังมากขึ้น จิตเรารู้สึกเป็นอย่างไร เบาขึ้น โปร่งขึ้น ใสขึ้น สบายขึ้น นี่คือการสังเกต เดิน เข้าไปในบรรยากาศนั้น แล้วก็เข้าไปเรื่อย ๆ ยิ่งเข้าไปก็ยิ่งสุข ยิ่งเบา อันนี้คือยกตัวอย่างอย่างเดียว ให้เรารู้ สภาพจิตของตัวเอง
ตอนนี้อาจารย์ยกตัวอย่าง คือเดินเข้าไปในความสุข แต่ถ้าใครเดินเข้าไปในความเบา ยิ่งเบาขึ้น ยิ่งเดินเข้าไปยิ่งโล่งยิ่งเบา ลึก ๆ ยิ่งเดินลึกเข้าไปยิ่งเข้าไปตรงกลาง ความเบารู้สึกเป็นเบาขึ้นแค่ไหน เดิน เข้าไปในความสุข สุขยิ่งมากขึ้น ยิ่งสุขมากขึ้น จิตยิ่งเบาขึ้น นุ่มมนวลขึ้น ละเอียดขึ้น พอเข้าไปเรื่อย ๆ เดิน เข้าไป ๆ ๆ พอเดินเข้าไปแล้ว ลองดูว่าพอทะลุความสุขไป เลยความสุข อันนี้ไม่แน่ใจนะ ใช้เวลานานเท่า ไหรถ่ งึ จะเลยความสขุ ได้ เพยี งแตเ่ ราเขา้ ไปกา หนดรแู้ บบนี้ เพราะอะไร ทา อยา่ งไรถงึ จะเลยทะลคุ วามสขุ ไป ได้ เพราะบางทีความสุขมันกว้างกว่าศาลา ความสุขกว้างเท่าจักรวาล แล้วจิตเราจะทะลุจักรวาลไปได้ไหม อันนี้คือยกตัวอย่าง
แต่การที่เราเข้าไปรู้ในความรู้สึกเรา...ในจิตของเรานี่นะ บางทีเราเดินเข้าไป ๆ ยิ่งเข้าไป ยิ่งสุข ยิ่ง เบา ยิ่งโล่ง ยิ่งโปร่ง แต่การที่เขาเปลี่ยนแต่ละขณะนี่แหละ เราจะรู้ว่าตัวจิตที่เปลี่ยนไป ยิ่งรู้เข้าไปในความ สุข สุขเพิ่มขึ้น เขาสุขเป็นขณะไหม ความสุขที่เพิ่มขึ้นมีความแตกต่างอย่างไร นอกจากความสุขเพิ่มขึ้น เขา ใสขึ้น สะอาดขึ้น นุ่มนวลขึ้น สบายขึ้น ตรงนี้คือสังเกตทั้งหมด...ยิ่งรู้เข้าไป


































































































   127   128   129   130   131