Page 12 - ๕๐ ปี ๑๐๐ สัจธรรม-การพิจารณาหัวข้อธรรม
P. 12
872
พลังบุญ คือ พลังของความสุข ความอิ่มใจ ความสบายใจ ความผ่องใส ความเบิกบาน ความหนัก แนน่ ความมนั่ คงทไี่ มป่ ระกอบดว้ ยตวั ตน แตส่ ว่ นใหญแ่ ลว้ คนเราจะรบั ไดถ้ งึ พลงั ของความเมตตา ซงึ่ กค็ อื พลังของความสุข ถ้าเราแผ่ความสุขออกไปให้กับใครก็ตาม บุคคลเหล่านั้นสามารถรับพลังความสุขได้ง่าย กว่าอย่างอื่น เพราะฉะนั้น พลังบุญที่เราจะแผ่ไปก็ปรับให้เป็นพลังของความสุข ความอิ่มใจ ความสบายใจ ที่เกิดจากการปฏิบัติธรรมของเรา หรือจากความดีที่เราได้ทา จากบุญกุศลต่าง ๆ ที่เราได้ทาเอาไว้ เพราะ ฉะนั้น ให้น้อมถึงความดีถึงบุญกุศลที่เราได้ทา น้อมเข้ามาใส่ใจของเราให้เต็ม ให้เต็มทั้งตัว ให้ล้นจากตัว ให้กว้างออกไป ให้เต็มทั้งบริเวณทั้งศาลาหลังนี้ จนรู้สึกว่าใจเราเต็มไปด้วยพลังบุญ
เมื่อรู้สึกว่าจิตของเราเต็มไปด้วยพลังบุญแล้ว ต่อไปให้อธิษฐานจิตให้กับตนเอง ด้วยอานุภาพ แห่งบุญนี้ จงมาเป็นตบะ เป็นพลว เป็นปัจจัย ให้เราเป็นผู้มีสติ มีสมาธิ มีปัญญา มีดวงตาเห็นธรรม และเข้าถึงธรรมโดยฉับพลัน จากนั้นให้แผ่จิตที่เป็นบุญอันน้ีให้กว้างออกไป ไม่มีขอบเขตไม่มีประมาณ ใหก้ วา้ งเทา่ จกั รวาล แลว้ ตงั้ จติ อธษิ ฐานแผบ่ ญุ กศุ ลอนั นใี้ หก้ บั ผมู้ พี ระคณุ ทงั้ หลาย ไมว่ า่ จะเปน็ พอ่ แม่ ครบู า อาจารย์ ลูกหลาน ญาติสนิทมิตรสหาย เพื่อนร่วมโลกเกิดแก่เจ็บตาย เทวดาทั้งหลาย ทั้งที่อยู่ ณ สถานที่ แห่งนี้และที่อื่น ๆ จงรับรู้ถึงบุญกุศลที่เราได้แผ่ไปแล้วนี้ เมื่อรับรู้แล้วก็ขอให้อนุโมทนา เมื่ออนุโมทนาแล้ว ถ้ามีทุกข์ก็ขอให้พ้นจากทุกข์ ถ้ามีสุขก็ขอให้สุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป ถ้ามีเวรมีภัยต่อกันก็ขอให้อโหสิกรรมซึ่งกัน และกัน เพื่อความเจริญความผาสุกในชีวิตตลอดไป
และสุดท้ายนี้ ก็ขออานิสงส์กุศลผลบุญต่าง ๆ ที่เราได้ทามา ไม่ว่าจะเป็นการให้ทาน การรักษาศีล การเจรญิ ภาวนาทที่ า มาและกา ลงั ทา อยนู่ ี้ จงมาเปน็ ตบะ เปน็ พลว เปน็ ปจั จยั ใหเ้ ราทงั้ หลายจงเปน็ ผมู้ คี วาม เจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป ปรารถนาสิ่งใดก็ขอให้สาเร็จสมความปรารถนาทุก ๆ ประการ ตราบเท่าเข้าสู่ มรรค ผล นิพพานด้วยกันทุกคนเทอญ
