Page 132 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 132
108
ในธรรมกันยิ่ง ๆ ขึ้นไป ก็อยากให้เรามีความเพียร การมีสติ และพอใจที่ จะกาหนดอาการเกิดดับของทุก ๆ อารมณ์ ในทุก ๆ อิริยาบถ ไม่ว่าจะเป็น ยืน เดิน นั่ง นอน กิน ดื่ม ทา พูด คิด ให้เรามีสติอยู่กับอาการของรูปนาม ของเรา ว่ามีการเกิดดับ หรือเปลี่ยนไปในลักษณะอย่างไร ตรงนี้เขาเรียกว่า “อารมณ์ภายใน” “อารมณ์ภายนอก” ก็คือ เสียงที่ได้ยิน กลิ่นที่มากระทบ ภาพที่เราเห็น อาการเห็นต่าง ๆ เกิดดับในลักษณะอย่างไร เพราะฉะนั้น ถ้า เราพิจารณาอยู่ในลักษณะอย่างนี้ เชื่อได้แน่ว่าสภาวะการปฏิบัติธรรมของ เรา ย่อมก้าวหน้าแน่นอน
ดังนั้นก็ขออานิสงส์ผลบุญกุศลที่เราได้ทามา ไม่ว่าจะเป็นการให้ทาน รักษาศีล หรือการเจริญภาวนา และการฟังธรรมอันนี้ ขอให้อานิสงส์ส่วน นั้น มาเป็นตบะ เป็นพลว เป็นปัจจัย ให้เราทั้งหลาย จงเป็นผู้มีความเจริญ ในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป ปรารถนาสิ่งใด ก็ขอให้สาเร็จสมความปรารถนา ทุก ๆ ประการ ทุกคนเทอญ
