Page 135 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 135
111
จิตของเรา
วันนี้รู้สึกสภาพจิตเปลี่ยนเป็นแบบนี้.. แล้วดีขึ้นทุกวันหรือเปล่า ?
หรือบางวันสภาพจิตรู้สึกไม่ดีเลย ขุ่นมัว เวลารับรู้อารมณ์ต่าง ๆ ก็กระทบ เข้าถึงใจ ? พวกนี้ก็ต้องรู้ชัด ไม่ใช่ว่าต้องถึงเป้าหมายก่อน เห็นมรรคผล นิพพานก่อน แล้วค่อยมาดู ถ้าเราลืมหรือไม่พิจารณาตรงนี้ เราก็เดินทาง ผ่านสวนดอกไม้ แล้วก็ไม่ได้ชื่นชมสวนดอกไม้ เห็นแต่ถนนสายเดียวบีบ ๆ ไป
แต่สภาพจิตที่เกิดขึ้น ผลที่ตามมา ที่รู้สึกโล่ง โปร่ง ว่าง ใส สะอาด ในแต่ละขณะ จะเปรียบเหมือนกับสวนดอกไม้ หรือสระน้า ที่ทาให้เกิด ความร่มเย็น สบายใจ ถ้าเราพอใจ เรารู้ว่าเราได้เจอสิ่งนี้ แล้วรู้สึกดีแบบนี้ ธรรมะอันนี้เกิดขึ้นแล้วรู้สึกดีแบบนี้ แล้วเราก็ดูว่าการพัฒนาของเรา สภาพ จิตของเราเปลี่ยนไปอย่างไร อันนี้จะดี
อีกอย่างหนึ่ง เราเข้าใจในธรรมะที่เกิดขึ้นมากขึ้นแค่ไหน เราเข้าใจ อะไรบ้างในรูปนามขันธ์ห้าที่เกิดขึ้น เริ่มตั้งแต่ที่เราแยกรูปแยกนามได้ เห็น จิตกับตัวเป็นคนละส่วนกัน เห็นจิตกับอาการเกิดดับเป็นคนละส่วนกัน เห็น จิตกับจิตเป็นคนละส่วนกัน เห็นอาการเกิดดับที่เกิดขึ้นมานั้นไม่ได้ต่อเนื่อง กัน เกิดดับเป็นขณะ ๆ เป็นคนละส่วนกัน เราได้อะไร ? ได้รู้อะไร ?
ที่บอกว่า ธรรมชาติสรรพสิ่งต่าง ๆ สังขารทั้งหลายทั้งปวง ตั้งอยู่ ในกฏของไตรลักษณ์ แล้วสภาวะที่เราเห็น อารมณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น เห็นถึง การเปลี่ยนแปลงของเขา เราได้อะไรจากสภาวะเหล่านั้น ? ได้เรียนรู้อะไรจาก สภาวะที่เกิดขึ้น ? ได้เรียนรู้อะไรจากสภาวะของความไม่มีตัวตน ? ได้เรียน รู้อะไรจากสภาวะของความสงบ จิตที่สงบ ? ได้เรียนรู้อะไรจากสภาวะของ ความไม่เที่ยงของรูปนาม ? ถ้าเราพิจารณาอย่างนี้ ลองสังเกตดูว่าจะรู้สึกยัง ไง ธรรมะที่เราเห็นขึ้นมา รู้สึกอย่างไร อันนี้การพิจารณา
ถ้าสังเกตอย่างนี้ ทบทวน พิจารณา วันนี้เวลาเรานั่งปฏิบัติ สภาวะเป็น แบบนี้ขึ้นมา รู้สึกเป็นยังไง สภาพจิตดียังไง พอเราเปลี่ยนอิริยาบถ ลุกจาก
