Page 152 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 152
128
พระอาจารย์เทศน์วันมาฆบูชา ๒๕๕๖
ขอนอบน้อมแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พร้อมทั้งพระธรรมและพระอริยสงฆ์ ขอแสดงความเคารพต่อท่านแม่ครูผู้ประสาทวิชามา ณ โอกาสนี้ด้วย ขอความเจริญในธรรมจงมีแก่ญาติโยมโยคีทุก ๆ คน
วันนี้เรามาประชุมกันอีกวาระหนึ่ง เป็นวันสาคัญทางพระศาสนา เรา ชาวพุทธมาเพื่อน้อมระลึกถึงความสาคัญของศาสนาของเรา เป็นวันที่พระ ภิกษุสงฆ์ ๑,๒๕๐ องค์มาประชุมกัน เป็นวันที่พระพุทธเจ้าได้แสดงโอวาท ปาฏิโมกข์ให้แก่พระภิกษุสงฆ์ เป็นแนวทางในการปฏิบัติตน และเป็นการ นาแนวทางเหล่านี้ไปประกาศต่อให้กับศาสนิก หรือสรรพสัตว์ทั้งหลาย หรือ ญาติโยมทั้งหลาย ได้ฟัง ได้เข้าใจ ได้นาไปปฏิบัติ
เพราะฉะนั้น เราเป็นชาวพุทธ บางคนเขาเรียกว่า “อุดมการณ์ของ ชาวพุทธ” ที่ต้องทา และต้องทาให้ได้ มีอยู่ ๓ อย่างหลัก ๆ คือ สัพพ- ปาปัสสะ อกรณัง การไม่ทาบาปทั้งปวง กุสลัสสูปสัมปทา การทากุศลให้ถึง พร้อม และ สจิตตปริโยทปนัง การชาระจิตของตนให้ขาวรอบ หรือการทา จิตของตนให้ขาวรอบ คาว่า “ขาวรอบ” อันนี้ก็เป็นความหมายที่กว้าง และ เป็นเป้าหมายสูงสุดของชาวพุทธ หรือผู้ที่ต้องการหลุดพ้น
“การไม่ทาบาปทั้งปวง” บาปอะไรบ้าง ? มีเรื่องมากมายหลายอย่าง ที่เป็นบาปเป็นกรรมให้เราทา เพราะฉะนั้น พระพุทธเจ้าจึงบัญญัติกรอบขึ้น มา เขาเรียก “ขอบเขต” “ข้องดเว้น” พระพุทธเจ้าบัญญัติข้อเว้นที่ไม่ควร
