Page 216 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 216
192
งอกงามในธรรม หรือเป็นไปเพื่อความทุกข์น้อยลง หรือเลือกทาในสิ่งที่จะ พาตนให้พ้นจากทุกข์ พ้นจากวัฏสงสาร ไม่ต้องมาเวียนว่ายตายเกิด เกิดขึ้น แล้วก็ต้องทุกข์ มีการเวียนว่ายอยู่ตลอดเวลา
ถ้าเราพิจารณาดูแล้วจะเห็นได้ว่า แม้ชั่วชาติหนึ่ง ชาตินี้นี่แหละ ที่ ผ่านมาชาตินี้ของเรา กี่ปีที่เราเกิดมา ถามว่า เราอยู่กับความสุขตลอดเวลา หรือว่าเดี๋ยวสุข เดี๋ยวทุกข์ ได้บ้าง ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง หมุนเวียนเปลี่ยนผันไป ทุกขณะ บางครั้งเจออารมณ์ที่ดี ก็ดีใจ เจออารมณ์ที่ไม่ดีที่ไม่พึงปรารถนา ก็รู้สึกเป็นทุกข์ขึ้นมา แล้วหมุนเวียนเปลี่ยนตลอดเวลา แม้แต่ใจของตัวเอง แม้แต่ความคิดของตัวเอง ความอยากของตัวเอง ก็ยังไม่ได้เป็นไปอย่างที่ ปรารถนาเสมอไป นับประสาอะไรที่เราจะอาศัยการกระทาของคนอื่นทาให้ เราได้สมความปรารถนา
เพราะฉะนั้น สิ่งที่ดีที่สุด เราจึงต้องมาพิจารณาดูการกระทาของ เราเอง ดูความปรารถนาความต้องการของเรา ว่าเป็นไปอย่างไร พระพุทธเจ้า สอนให้เราอยู่ง่าย เรียบง่าย ความปรารถนาน้อย ในเรื่องอะไร ? สังเกตดู เราปรารถนาอะไร ไม่ได้สิ่งนั้น ความทุกข์ก็เกิดขึ้นมา เพราะฉะนั้น ทา อย่างไรความทุกข์ถึงจะลดลงน้อยลง ? นั่นล่ะ เราต้องมาพิจารณาทบทวนดู จิตเรา ความปรารถนา ดูกาย ดูจิตของเราว่าตอนนี้เป็นอย่างไร
ถึงแม้เราจะไม่เบียดเบียนใคร และไม่มีใครเบียดเบียนเรา แต่ “กาล เวลา” ก็มาเบียดเบียนร่างกายของเราอยู่วันยังค่า กาลเวลาเปลี่ยนผ่านไป ร่างกายของเราก็เสื่อมโทรมไป สลายไป ตามกาลเวลาอยู่เนือง ๆ เมื่อร่างกาย ของเราเปลี่ยนแปลงไป ความเจ็บปวดหรือเวทนาต่าง ๆ ก็เข้ามา แค่เวทนา ทางกายเกิดขึ้นมา ความเจ็บปวดต่าง ๆ เกิดขึ้นมา ใจของเรายังเศร้าหมอง หรือทรมาน ทาอย่างไรใจเราถึงจะไม่ทุกข์กับการเปลี่ยนไปของร่างกาย ของเรา ?
ถ้าเราพิจารณารู้ตามความเป็นจริงว่า รูปนามขันธ์ ๕ ของเรานี้ เขา
