Page 259 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 259
235
พิสูจน์ได้ว่าธรรมะนั้นเข้าถึงได้จริง ถ้าเราเริ่มนับ ให้เวลาตัวเอง วันนี้ถือ ว่าเป็นชาติแรก เราพิสูจน์ยังไม่ถึงเจ็ดชาติเลย ชาติแรกเอง เจ็ดปีหรือยังที่ ปฏิบัติถูกทาง ? เจ็ดปีถึงไหนแล้ว เดินหน้าไปไกลหรือยัง ? ไปไกลแล้ว แสดงว่า เราพิสูจน์ได้ เห็นไหม ? ถ้าเจ็ดชาติ อ๋อ! ไม่เป็นไร ยังมีเวลาอีกตั้งหก ชาตินี้ เป็นชาติแรก ชาติที่ผ่านมาไม่ว่ากันเพราะเราจาไม่ได้ เริ่มจากชาตินี้แหละ...
เหมือนเราเริ่มจากวันนี้ เริ่มจากวันนี้ทุกวัน เริ่มจากวันนี้ทุกวัน แล้ว เราก็จะเกิดใหม่ เริ่มใหม่ทุกครั้ง เริ่มวันนี้ทุกครั้ง ให้โอกาสตัวเองเริ่มใหม่ ทุกครั้ง ๆ แล้วจิตเราก็จะรู้สึกดี แต่ถ้าไม่ให้โอกาสความดีเกิดขึ้นกับตัวเอง คิดว่าคงดีไม่ได้แล้ว ที่ผ่านมาไม่ดีเลย อนาคตจะดีได้อย่างไร!? นั่นเป็นการ คิดที่ไม่ให้โอกาสความดีของตัวเองเกิดขึ้น คิดดู แต่ละชั่วโมง แต่ละชั่วโมง จิตที่ดีของเรายังมีการเปลี่ยนแปลงได้ตลอด เมื่อเช้าไม่ดี ช่วงสาย ๆ ดี พอ บ่าย ๆ ไม่ดี ช่วงค่า ๆ ดีขึ้น บางทีช่วงบ่าย ๆ ดี ค่าไม่ดีอีกแล้ว ตื่นเช้าขึ้น มาก็รู้สึกดีขึ้น...
เห็นไหม ความดีกับไม่ดีก็สลับกันตลอด ถ้าเราให้โอกาสในความดี ตัวเองเกิดขึ้นมา อย่างไรก็ดีขึ้น อย่าปิดโอกาสความดีตัวเอง อย่างไรก็ดีขึ้น ๆ ที่อาจารย์มักบอกว่า “สักวันหนึ่ง สักวันหนึ่ง...” สักวันหนึ่งเราจะทาได้ดีขึ้น จิตเราดีขึ้น สติจะต้องดีขึ้น สมาธิต้องดีขึ้น ใครจะดีไม่ดีเรื่องของเขา เราจะ ต้องทาให้ดีขึ้น ๆ นั่นคือการพัฒนาตัวเอง เราปฏิบัติธรรม เป้าหมายคือ การพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น แข่งกับคนอื่น นั่นคือแข่งความดี ไม่ใช่แข่งอวดดี แข่งความดี ใครทาดีมาก คนนั้นก็จะรู้สึกว่าดี มีความดีมากขึ้น แต่ถ้าอวดดี จะกลายเป็นไม่ดีทันที พออวดดีเมื่อไหร่กลายเป็นไม่ดี แต่ถ้าทาความดีให้ มากขึ้น คนเห็นแล้วจะรู้สึกดี
ด้วยตัวเราเองนี่ ยิ่งเราพิจารณา ยิ่งเห็นว่าสติเราดีขึ้น จิตเราดีขึ้น สงบมากขึ้น อันนั้นแหละก็คือแข่งความดีกับตัวเอง ดูแต่สิ่งที่ดี ๆ แล้วสิ่งดี ๆ จะเกิดขึ้นกับชีวิตของเรา คนเราแสวงหาความดี สิ่งดีก็จะเกิดขึ้นกับชีวิต
