Page 361 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 361
337
ไม่มากก็น้อย
ด้วยอานิสงส์ผลบุญตรงนั้นแหละ แผ่บุญกุศลให้กับผู้มีพระคุณ
ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ หรือใครก็ตามที่เคยมีคุณกับเรา ทั้งผู้ที่ รู้จักหรือไม่รู้จักก็ตาม ทั้งเป็นเพื่อนร่วมโลกเกิดแก่เจ็บตายก็ตาม ขอให้เรา แผ่เมตตา แผ่ความสุข แผ่บุญกุศลเหล่านี้ ให้ท่านเหล่านั้น จงมีแต่ความสุข ความเจริญ ถ้ามีเวรภัยต่อกัน ก็ขอให้อภัยซึ่งกันและกัน จะทาให้ชีวิตของเรา มีความสุข มีความสงบ มีความสบายใจ สังคมเราจะมีความจะร่มเย็น โลก เรามีความร่มเย็น ขอให้เราตั้งใจ
และสุดท้ายนี้ ขออานุภาพของพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์จงเกื้อ หนุน ทั้งผลบุญที่ได้ทาจงนาผล ให้สาเร็จลุล่วงได้ดั่งใจตน ตราบหลุดพ้นถึง มรรคผลนิพพานทุกคนเทอญ
โอวาทพิธีปิดการอบรม วันที่ ๑๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๖
เจริญธรรมโยคีผู้ปฏิบัติทุก ๆ ท่าน วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายแล้วในการ เข้าคอร์ส ๗ วัน ๖ คืนที่ผ่านมา ถ้าจะให้อาจารย์พิจารณาว่าการปฏิบัติธรรม ของพวกเราแต่ละคนเป็นอย่างไร ก็ถือว่าแต่ละคนมีความตั้งใจในการปฏิบัติ ธรรมจริง ๆ อยากรู้ธรรม ก็ดีใจที่ได้เห็นโยคีผู้เข้ามาปฏิบัติทุกคนมี ความตั้งใจ และอีกอย่างหนึ่งก็คือว่า ธรรมะของพระพุทธเจ้า ที่เราได้ศึกษา จากครูบาอาจารย์ต่าง ๆ เป็น “สิ่งสาคัญ” ธรรมะเป็นสิ่งสาคัญสาหรับ ชีวิต ชีวิตส่วนหนึ่งก็คือการเกี่ยวข้องอยู่กับทางโลก คือกับสมมติบัญญัติ ความเป็นเรื่องราว และอีกส่วนหนึ่งก็คือว่า สิ่งที่เราพึงระลึก พึงน้อมนามา ใส่ใจเราเสมอก็คือ ตัวที่เป็น “ปรมัตถสัจจะ” ความจริงแท้ที่เราพึ่งแล้วทาให้ เราไม่ทุกข์
