Page 367 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 367
343
คิดมันจะเกิดขึ้นเยอะแยะ ? บางสภาวะนี่ ความคิดจะไหลเข้ามา อยู่ ๆ ก็ ผุด ๆ เกิดขึ้นมา ปรากฏขึ้นมาต่อเนื่องกัน ถ้าปรากฏขึ้นมาต่อเนื่องกัน จุด ที่ต้องสังเกตถึงความแตกต่างก็คือว่า ความคิดที่ปรากฏขึ้นมาอย่างต่อเนื่องนี้ รับรู้อย่างมีตัวตน มีเราเป็นผู้รู้ หรือมีเพียงแค่ความรู้สึกทาหน้าที่รู้ ? ขณะที่ มีตัวตน ความคิดที่ปรากฏขึ้นมาเป็นอย่างไร ? ขณะที่ไม่มีตัวตน ความคิดที่ ปรากฏขึ้นมานั้น ต่างจากเดิม หรือเป็นไปในลักษณะอย่างไร ? แบบว่าง ๆ เบา ๆ แต่ความคิดก็เกิดขึ้นได้
เพราะฉะนั้น การพิจารณาความคิดที่เกิดขึ้น ตรงนี้ต้องมี “เจตนาที่ จะรู้” ต้องรู้บ่อย ๆ ว่าความคิดที่เกิดขึ้น รู้สึกว่าเป็นเราคิด หรือความคิดนั้น เกิดอยู่ในที่ว่าง ๆ เกิดอยู่ในความสงบ และลักษณะของความคิดที่เกิด ขึ้นมา เขาต่างจากเดิมอย่างไร ? เมื่อมีสติกาหนดรู้ พอใจที่จะรู้ถึงการ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปของความคิดในขณะที่ไม่มีตัวตน ความคิดมีน้าหนัก หรือไม่มีน้าหนัก ? อายุอารมณ์ของความคิดท่ีเกิดขึ้น สั้นหรือยาว ? ความ คิดที่เกิดขึ้น มีรสชาติหรือไม่มีรสชาติ ? อันนี้ต้องสังเกตนะ
ถ้าเราพิจารณาอย่างนี้ จะรู้ว่า ถึงแม้ไม่มีตัวตน ความคิดก็เกิดได้ แล้ว เวลาความคิดเกิดแบบมีตัวตน ดีหรือไม่ดีอย่างไร ? แล้วการพิจารณาความ คิดด้วยความรู้สึกที่ไม่มีตัวตนนั้น ให้ผลเป็นอย่างไร ? เราจะรู้และบอกตัว เองได้ว่า ความคิดของเรา ไม่ได้คิดเพราะความชอบหรือไม่ชอบ ไม่ได้เป็น ไปเพราะสิ่งที่เราชอบหรือไม่ชอบ จะรู้ถึงว่าเป็นไปเพราะอะไร ด้วยเหตุปัจจัย อะไร อยู่ที่ “เลือก” แล้ว เลือกว่าประโยชน์อะไร ไม่ใช่อยู่ที่ชอบหรือไม่ชอบ แล้วก็จะรู้ว่าเป็นความคิดที่ดีหรือไม่ดี ตรงนี้เราก็ต้องพิจารณา
ยิ่งเราพิจารณาด้วยความไม่มีตัวตน ตรงนี้จะทาให้เราไม่มีความ ลาเอียง แต่พิจารณาด้วยความมีตัวตนเมื่อไหร่ ก็จะรู้สึกเอียงเข้าข้างตัวเอง นิดหนึ่ง แม้จะนั่งเรือหรือนั่งเครื่องบินก็จะเอียง ๆ ทาไมถึงเอียง ? เพราะ มันหนัก! พอมีตัวตนขึ้นมาเมื่อไหร่ มันก็จะหนักทันที สังเกตดูสิ พอไม่มี
