Page 389 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 389
365
จิตเราคลายอุปาทานโดยอัตโนมัติ เพราะจิตคลายอุปาทาน รูปนี้จึงหายไป จึงว่างไป โล่งไป เบาไป ไม่ใช่ว่าลืมรูป แต่เพราะคลายอุปาทาน รูปที่นั่ง อยู่นี้ถึงหายไป เรามารู้ตรงนี้ เป็นทางลัด เร็ว
ที่เขาให้พิจารณากรรมฐานเบื้องต้น ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เนื้อ กระดูก เอ็นในกระดูก ม้าม หัวใจ ตับ พังผืด ไต ปอด ท่องจาได้หมดก็ไม่มี อะไรเกิดขึ้น ความเบื่อในรูปก็ไม่มี ความสงบก็ไม่เกิดขึ้น แต่ถ้าเรากาหนด รู้รูปนามภายใน สภาพจิตเราจะเปลี่ยน มีความสงบมากขึ้น เห็นอาการ พระไตรลักษณ์ได้ชัดขึ้นเร็วขึ้น ปล่อยวางได้มากขึ้น การพิจารณาถึงความ ไม่มีตัวตน ถึงความไม่เที่ยง เห็นอาการเกิดดับของรูปนามบ่อย ๆ จะทาให้ เราคลายอุปาทาน คลายจากการยึดมั่นถือมั่นในรูปนามขันธ์ ๕ ถึงบอกว่า ธรรมะเปน็ เรอื่ งมหศั จรรย์ ตรงทเี่ ราพจิ ารณาการเกดิ ดบั ของรปู นาม กส็ ามารถ ทาให้จิตเราผ่องใส กิเลสลดลงได้ เพราะฉะนั้น เราเดินทางตรงแบบนี้ จะ ทาให้การปฏิบัติของเราก้าวหน้าได้เร็ว
วันที่ ๑๕ เมษายน ๒๕๕๖
วันนี้วันที่ ๑๕ แล้วนะ ใช่ไหม ? พรุ่งนี้วันที่ ๑๖... ไม่จาวันไม่จาเวลา แล้ว รู้แต่ว่าเวลากลางวันกับกลางคืน... มืดแล้ว สว่างแล้ว มืดแล้ว สว่าง แล้ว... เลยไม่ค่อยได้ดูเวลาเท่าไหร่ เวลาที่ต้องดูคือเวลาฉัน จะเลยหรือยัง ? ไม่งั้นพระอด! ต้องดูเวลาด้วยนะ ไม่ใช่ดวงอาทิตย์ยังไม่ตกก็ถือว่าใช้ได้ แล้ว นี่แหละถึงแม้เราจะอยู่กับปัจจุบัน เราไม่ได้จาวัน แต่วันเวลาก็ผ่านไป เรื่อย เรื่อย เรื่อย... ทุก ๆ ขณะ ทุก ๆ ลมหายใจ เปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ แต่เราก็อยู่กับมัน
สิ่งหนึ่งที่เราเห็นก็คือว่า ขณะที่เวลาเปลี่ยนแปลงไป รูปนามอันนี้เขา ก็เปลี่ยนแปลงไปอยู่ทุกขณะ รูปมีการเปลี่ยนแปลงเกิดดับอยู่เนือง ๆ ถ้าเรา มาพิจารณา รูปนามนี้เปลี่ยนแปลงเกิดดับอยู่เนือง ๆ แต่ถ้าเราไม่เห็น สิ่งที่
