Page 408 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 408
384
อดีตที่ผ่านมาทาให้เราเข้าใจ หรือคิดไปถึงว่าที่บอกว่าคนเรามีอดีตชาตินี่มี จริงหรือเปล่า ทาไมเรารู้สึกแบบนี้ แล้วสังเกตว่าชีวิตของเราเองก็เหมือนกัน ทาไมบางครั้งถึงรู้สึกได้ว่าสิ่งนี้เหมือนกับเคยทามาแล้ว เคยเห็นมาก่อน รู้สึกคุ้น ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยเห็นหรือไม่เคยเจอ ทาไมถึงรู้สึกคุ้นได้ มันเป็นคาถาม ขึ้นมา... รู้สึกคุ้นจัง! บอกว่าใช่แล้วนี่ ใช่อะไรไม่รู้
พอสักพักท่านสนทนาธรรมกับพระเสร็จ ถึงหันมาถามอาจารย์ว่า พระคุณเจ้าจะรับจีวรไหม ท่านจะถวาย เพราะอาจารย์ตอนนั้นใส่คนละสี เลย จีวรเป็นสีหนึ่ง สังฆาฏิสีหนึ่ง สบงก็อีกสีหนึ่ง เป็นสามสี ท่านก็คงเห็น แล้วรู้สึกว่าน่าจะเปลี่ยน อาจารย์บอกว่ามีใช้แล้ว โยคีก็นั่งอยู่ด้วย เวลาท่าน รับญาติโยม โยคีก็เข้าไปนั่งอยู่ด้วย ท่านก็ยิ้ม ๆ ท่านไม่ถามพระรูปอื่น ท่าน หันมาถามอาจารย์ อาจารย์บอกว่ามีใช้แล้ว แล้วท่านก็มอง... หลังจากนั้นกว่า จะได้เจอท่านอีก จริง ๆ แล้วตอนแรกก็ไม่ได้คิดว่าจะได้กลับมาหรอก แต่ คิดถึงนะ
หลังจากนั้นก็ไปจาพรรษาที่อื่น อยู่พัทลุง ไปอยู่ในถ้า พอตื่นเช้าขึ้น มาก็หันหน้ามาทางตรัง ฉันเช้าเสร็จก็นั่งบนโขดหิน ก็มอง... คิดว่าเมื่อไหร่ จะออกพรรษาสักทีหนึ่งจะได้มาปฏิบัติ อยากมาปฏิบัติ เป็นอะไรที่รู้สึกว่า แปลก ๆ ไม่เคยลงใต้มาเลย มาครั้งแรกก็รู้สึกดี... หลังออกพรรษาแล้วก็เข้า มา พอเดินเข้ามาปุ๊บ ถึงหน้าสระ พอหันมาทางนี้ มันมีแสงสว่างขึ้นมา แล้ว ก็ไม่รู้ว่าทาไมบรรยากาศถึงต่างไป สว่างแล้วรู้สึกคุ้น ทีนี้ไม่ใช่แค่เห็นท่านแม่ ครูแล้วรู้สึกว่าใช่ สถานที่บอกเหมือนเราได้กลับบ้าน บรรยากาศเหมือนเรา ได้กลับบ้าน รู้สึกแปลกดี... ก็เลยมาอยู่ ตั้งใจอยากปฏิบัติ อยากเจอท่าน แม่ครูมากนะ
อยู่สามเดือนถึงได้เจอ กุฏิท่านอยู่นี่เอง กุฏิหลังที่สี่นี่ แล้วท่านก็เดิน มาสอนธรรมะที่ศาลาอนัตตานี่แหละ แต่ไม่ค่อยได้เจอท่าน เพราะถ้าอาจารย์ นั่งอยู่ข้างนอก ท่านก็เลี่ยงไป ท่านก็เดินไปหาโยคีที่โรงทาน เลี่ยง ๆ ถ้าโยคี
