Page 496 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 496
472
อย่างไร มาใช้อะไรบ้าง ที่ถามอย่างนี้เพราะบางทีเราลืมเอาไปใช้ อย่างเวลา ฟังเสียง เราก็ฟังแบบมีแล้วไม่เอามาใช้ ฟังแบบทื่อ ๆ ไม่มีบรรยากาศรองรับ พอเสียงมากระทบก็เข้าถึงใจเลย กระทบปุ๊บ ก็จุก! แต่ถ้าเรามีบรรยากาศ แล้วเอาพลังตรงนี้เอาจิตประเภทนี้ไปใช้
เราฝึกจิตเพื่อให้จิตมีกาลัง แล้วนาจิตที่มีกาลังมาใช้ประโยชน์ เรา ฝึกสติเพื่อให้สติเรามีความคล่องแคล่วว่องไวแก่กล้า เพื่อที่จะใช้ประโยชน์ ฝึกจิตให้มีสมาธิเป็นฐานรองรับในการรับรู้อารมณ์ต่าง ๆ เพราะฉะนั้น ลอง ย้อนกลับมาพิจารณามาถามตัวเองว่า สภาวะที่เกิดขึ้นเขาสอนอะไรกับเรา บ้าง ? ทาไมเรายังเรื่องมากอยู่ ? ทาไมเรื่องเรายังเยอะอยู่ ไม่ปล่อย ๆ ให้ เรื่องน้อยลง ๆ ? ถ้าเราวางไปเรื่อย เรื่องน้อยลงเรื่อย ๆ รู้สึกเป็นไง ? น่า จะสงบขึ้นนะ
ต้นไม้ทิ้งใบหมดเหลือแต่กิ่ง ลมพัดมาก็ไม่ไหวเท่าไรหรอก แต่ไม่ เย็น ดูแล้วไม่สดชื่น แต่ถ้าต้นไม้นั้นมีทั้งใบ ต้นใหญ่มีกิ่งแล้วไม่หวั่นไหว ก็ ให้ทั้งร่มเงาและความมั่นคง จิตใจของเราก็เหมือนกัน ถ้าเรามีแต่ความ มั่นคงอย่างเดียว ไม่มีเมตตา ก็แห้งแล้ง ไม่ร่มเย็น เข้าไปก็แข็ง ๆ แต่ถ้า เรามีทั้งสงบ มั่นคง และมีเมตตา เข้าไปก็รู้สึกสบายใจ แต่อย่างว่าแหละนะ มนุษย์ไม่ใช่ต้นไม้ เดี๋ยวก็บานเดี๋ยวก็หุบ เดี๋ยวก็บานเดี๋ยวก็หุบ... เวลาบาน ใครเข้ามาก็ได้ร่มเงาหน่อย ก็มีความสุขไป เวลาหุบ พอแดดส่อง คนไปอยู่ ใกล้ก็เดือดร้อนแล้ว
เพราะฉะนนั้ ทบี่ อกวา่ ยอ้ นทบทวนพจิ ารณาสงิ่ ทผี่ า่ นมาวา่ เปน็ อยา่ งไร อะไรที่ไม่ดีก็ค่อย ๆ ลดไป อะไรดีก็ทาให้มากขึ้น ๆ ความเพียรก็ทาให้มาก ขึ้น ๆ ยิ่งถ้าอยากไปมรรคผลนิพพาน เติมน้ามันแล้วต้องสตาร์ทเครื่อง แต่ อย่าลืมใส่เกียร์! เติมน้ามันเสร็จสรรพเรียบร้อย สตาร์ทเครื่อง เร่งกันอยู่ นั่น ไม่ใส่เกียร์ไม่ไปหรอก! ทาไมไม่ไปไหนสักทีหนึ่ง! ? ทาเต็มที่แล้ว เร่ง แล้ว... ก็เร่งเฉย ๆ แต่ไม่พิจารณา ไม่เข้าเกียร์เลย! เพราะฉะนั้น จึงบอกว่า
