Page 499 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 499
475
อะไรเกิดขึ้นมาก็รู้ไปหมด รู้จนไม่รู้ว่ารู้อะไร ไปรู้อะไรก็ไม่รู้ รู้ไปหมดแต่ ไร้สาระ ไม่ได้ประโยชน์สักอย่างเดียว กับที่เราพร้อมที่จะรู้ว่าเขาเกิดแล้วดับ เกิดอย่างไรดับอย่างไร ต่างจากเดิมอย่างไร เรารู้เหมือนไม่รู้เรื่อง กลับได้ เรื่อง! เรารู้แบบไม่รู้เรื่องแล้วได้เรื่อง คือสติเราไวขึ้น ไม่เอาเรื่องนั้นมาเป็น อารมณ์ เอาเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องมาเป็นเรื่อง แต่ก็ได้เรื่องเหมือนกัน ใช่ไหม ?
ส่วนใหญ่เรารู้แบบสัพเพเหระ เอาเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องมาเป็นเรื่อง แล้วเราก็ทุกข์! ถ้าเรารู้ในเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วรู้ถึงอาการเกิดดับของเขา ไม่ อยากไปรู้เรื่องเขา รู้แต่การเกิดดับของเขา ได้เรื่อง! ทีนี้ได้สติปัญญา ได้สติ เข้ามา ได้ความว่างเกิดขึ้นได้เรื่องเหมือนกันนะ บางทีนักปฏิบัติรู้สึกว่า เสียงรบกวนมากเลย เหมือนทาไม่ได้แต่ก็ได้ ได้ประโยชน์จากเห็นการเกิด ดับของเสียงที่เกิดขึ้น ได้เรื่องแล้ว ได้สภาวะแล้ว ได้อะไร ? ได้สติ ได้ สมาธิ ได้ปัญญา ได้เห็นสัจธรรมของอารมณ์ที่กาลังปรากฏ เพราะฉะนั้น จึงต้องมีเจตนา ต้องใส่ใจ
เดี๋ยวต่อไปอาจารย์จะไม่บรรยาย ให้นั่งเงียบ ๆ สัก ๒๐ นาที แล้ว จากนั้นก็จะได้ปฏิบัติตามอัธยาศัย จะเดินจงกรมนั่งสมาธิ หรือใครจะชาระ ร่างกายให้สะอาดเพื่อต้อนรับสิ่งใหม่ ๆ ในปีใหม่ที่จะเกิดขึ้น เพราะฉะนั้น ช่วงนี้ขอจบไว้แต่เพียงเท่านี้ก่อน จนกว่าจะเห็นสมควรแก่เวลา
วันที่ ๑ มกราคม ๒๕๕๗ (ช่วงที่ ๑)
ขออนุโมทนาในบุญกุศล ทาโรงครัวใหม่ แล้วก็ซ่อมแซมหลังคากุฏิ ก็อนุโมทนาบุญกับเจ้าภาพทุก ๆ คน โดยเฉพาะเจ้าภาพที่เป็นตัวตั้งตัวตี เรื่องครัว ผู้ที่ทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจก็มีทั้งพระทั้งโยคีที่ทุ่มเทช่วยกัน ทา ด้วยใจ เห็นแล้วสบายใจ ดูเรียบร้อยเกินคาด ทาได้สวยเกินคาด ดูดี เสร็จ แล้วก็อนุโมทนาบุญ ทุกคนที่มีส่วนร่วม ถึงแม้ไม่ได้ลงแรง แต่ร่วมด้วยใจ ก็ถือว่าเป็นบุญแล้ว เป็นบุญอย่างมากเลย ก็ขออนุโมทนานะ
