Page 88 - ธรรมปฏิบัติ 2
P. 88
64
เป็นปีที่มีสงฆ์ครบ.. เพราะมีครบองค์สงฆ์ ก็เลยมีดาริกันว่า อยาก ทาบุญอีกอย่างหนึ่ง อยากทอดฐินกัน เพราะฉะนั้นก็ได้ทาบุญอีกแบบหนึ่ง ตลอดระยะเวลาสิบกว่าปี.. สิบห้าสิบหกปีที่อาจารย์อยู่ที่นี่ ยังไม่เคยมีผ้าป่า ไม่เคยมีกฐิน มีแต่สังฆทาน ซึ่งเป็นบุญใหญ่ พระพุทธเจ้าว่าทาบุญให้ได้บุญ เยอะก็คือ ถวายสังฆทาน ถวายสังฆทานไม่เจาะจง ทาบุญเป็นของสงฆ์ ใคร มาจากทางไหนก็ได้รับได้ทาน เพราะฉะนั้น ถวายสังฆทานเป็นหลัก แล้วก็ ทา ไดง้ า่ ยดว้ ย พระรปู เดยี วกร็ บั เปน็ สงั ฆทานได้ รบั เปน็ สว่ นกลาง ไมใ่ ชบ่ คุ ลกิ ทาน บุคลิกทานถวายเฉพาะบุคคล เหมือนผ้ากฐินก็ถวายเป็นอานิสงส์ให้ กับพระ พระได้อานิสงส์อย่างหนึ่งก็คือ ได้ไปไหนมาไหนสะดวก
เขาบอกว่าพระผู้กรานกฐิน คือเหมือนอยู่ต่ออีกพรรษาหนึ่ง ครอง กรานผ้ากฐินเหมือนต้องรักษาผ้าครอง เหมือนกับอยู่อีกพรรษาหนึ่ง อาจารย์ ใหอ้ ยตู่ รงนี้ ไมร่ วู้ า่ วนั ไหนอยใู่ นพรรษาหรอื นอกพรรษา กอ็ ยขู่ า้ งในวดั นแี่ หละ เพราะไม่ค่อยได้ไปไหน ออกพรรษาก็อยู่นี่ ในพรรษาก็อยู่นี่ เพราะฉะนั้น เหมือนคนอยู่ในวัดตลอด อยู่ในพรรษาตลอด แต่ก็อนุโมทนาในเจตนาที่ เป็นบุญ แล้วก็อนุโมทนาในบุญกุศลที่พระได้ทา ทั้งงานต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็น ปูทางเดิน หรือสร้างห้องน้า ก็ขออนุโมทนา แล้วก็อนุโมทนาในญาติโยม ที่ เสียสละถวายปัจจัยมาสร้างห้องน้า ให้ความสะดวกกับผู้ที่มาปฏิบัติ เพราะ ฉะนั้น ก็ขออนุโมทนาในบุญส่วนนั้น
วันนี้ว่าจะพูดแบบคุยกันธรรมดา ไม่ต้องเทศน์เป็นพิธีการ นั่งฟังแบบ สบาย ๆ แล้วทาใจให้สบาย ๆ เหมือนอยู่ในการปฏิบัติ เพราะไม่รู้จะพูด อะไรแล้ว ช่วงออกพรรษาบ้านเราฝนไม่ตก อากาศแจ่มใส ไม่มีอะไรขัดข้อง เหมือนกับอีกฟากหนึ่งของบ้านเมืองเรา ตั้งแต่ช่วงในพรรษา พระก็หาที่พัก ไม่ได้ พระก็ต้องออกจากวัด ถ้าวัดไหนน้าท่วมมาก ๆ ก็น่าสงสาร ชาวบ้าน ก็เดือดร้อนกัน จนถึงออกพรรษาแล้ว ก็ยังท่วมอยู่ ยังไม่หาย น่าสงสาร นี่ ความเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ
