Page 186 - osoole-kafi-j2

‫َﺳَﺄﻟْ ُﺖ‬ ‫ِإﻧﱢﯽ‬ ‫َو‬ ‫َﻋ ْﻈ ِﻤﯽ‬ ‫َد ﱠق‬ ‫َو‬ ‫ِﺳ ﱢﻨﯽ‬ ‫َﮐﺒِ َﺮ ْت‬ ‫َﻗ ْﺪ‬ ‫ِإﻧﱢﯽ‬ ‫ع‬ ‫ُﻣﻮ َﺳﯽ‬ ‫ﻗُﻠْ ُﺖ ﻟَِﺄﺑِﯽ اﻟْ َﺤ َﺴ ِﻦ‬ ‫اَأﻟﺑَْﺎُﺤ ََﺴﯿْك ِﻦعاَﻓﻟ َﱡﻠﺄ ْﺆْﺧﻟَُﺒِﺆَﺮﻧِﱢيﯽ َﻋﺑِ ْﻦَ َﯾﮏ َْﺤﻓََﯿﺄ ْﺧﯽﺒِﺑْْﺮﻧِِﻦﯽَﻋ َﻣْﻤ ٍْﺮﻦوﺑَﻌَْﻋَﺪْﻦ َ َدكا َُﻓو ََﻘدﺎاَﻟلﱠﺮ ﱢﻗَﻫ ﱢَﺬﯽا َﻗَأﺎﺑَُلﻮ‬
‫اﻟْ َﺤ َﺴ ِﻦ اﻟ ﱢﺮ َﺿﺎ‬

‫اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻠﺪ ‪ 2‬ﺻﻔﺤﻪ ‪ 89‬رواﯾﻪ ‪5‬‬

‫داود رﻗﯽ ﮔﻮﯾـﺪ‪ :‬ﺑﻪ ﻣﻮﺳـﯽ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم ﻋﺮض ﮐﺮدم ﺳﻦ ﻣﻦ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻪ و اﺳـﺘﺨﻮاﻧﻢ ﺑﻪ ﻧﺮﻣﯽ ﮔﺮاﺋﯿﺪه )ﺑﻪ ﻣﺮگ ﻧﺰدﯾﮏ‬
‫ﺷـﺪه ام ﻣﻦ از ﭘـﺪر ﺷـﻤﺎ ﭘﺮﺳـﯿﺪم ‪ ،‬ﻣﺮا ﺑﻪ ﺷـﻤﺎ ارﺟـﺎع داد‪ ،‬ﺷـﻤﺎ ﻫﻢ ﻣﺮا از ﺟﺎﻧﺸـﯿﻦ ﺧﻮد آﮔﺎه ﺳﺎزﯾـﺪ؛ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﻫﻤﯿﻦ اﺑﻮاﻟﺤﺴـﻦ‬

‫اﻟﺮﺿﺎﺳﺖ ‪.‬‬

‫َأﺑُﻮ‬ ‫اﺑْﻨُ ُﻪ‬ ‫ِﻋﻨْ َﺪ ُه‬ ‫َو‬ ‫ِإﺑْ َﺮا ِﻫﯿ َﻢ‬ ‫َد َﺧﻠْ ُﺖ َﻋ َﻠﯽ َأﺑِﯽ‬ ‫ََﻣو ْﺮََﮐوَﻠاﺎَنﻣُ ُاﻪﻟْ َﻘَﮐﻨَْﻠ ِﺎﺪ ِﻣﱢيﯽ َوَو َﮐَرﺎ ُﺳَنﻮﻟُﻣِ ُﻪَﻦ َراﻟُْﺳَﻮاﻮﻟﻗِِ َﻔﯽِﻪ ََﻗوﺎ َﻣَلﺎ‬ ‫َِزﻋ َﯾ ْﺎﻦُدﻣُ َﻫَﺤَﺬﱠﻤا ِاﺪﺑْﻨِﺑْ ِﯽﻦﻓََُﻠﻋﻠﺎِ ﱟٌنﯽ َِﮐﻋَﺘ ْﺎﻦﺑُ ُﻪِز َﯾِﺎﮐ َﺘِدﺎﺑِﺑْ ِﯽﻦ‬ ‫اﻟْ‪-َ 6‬ﺤ ََأﺴ ِْﺣﻦَﻤـعُﺪَﻓﺑَﻘْﺎُﻦَلﻣِﻟِ ْﻬ َﯽﺮا َﯾَﺎن‬
‫َﻗﺎ َل َﻓﺎﻟْ َﻘ ْﻮ ُل َﻗ ْﻮﻟُ ُﻪ‬

‫اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻠﺪ ‪ 2‬ﺻﻔﺤﻪ ‪ 89‬رواﯾﻪ ‪6‬‬

‫زﯾﺎد ﺑﻦ ﻣﺮوان ﻗﻨﺪي ﮐﻪ از واﻗﻔﯿﻪ ﺑﻮده ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻮﺳـﯽ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ رﺳـﯿﺪم ‪ ،‬ﭘﺴـﺮش اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ﻋﻠﯿﻬﻤﺎ اﻟﺴـﻼم ﻧﺰد او ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﻣﻦ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬اي زﯾـﺎد‪ :‬اﯾﻦ ﭘﺴـﺮم ﻓﻼـﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻧـﺎﻣﻪ او ﻧﺎﻣﻪ ﻣﻨﺴﺖ ‪ ،‬ﺳـﺨﻦ او ﺳـﺨﻦ ﻣﻨﺴﺖ ‪ ،‬ﻓﺮﺳـﺘﺎده او ﻓﺮﺳـﺘﺎده ﻣﻦ اﺳﺖ و ﻫﺮ ﭼﻪ‬

‫ﮔﻮﯾﺪ درﺳﺖ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫اِﻣﺑْﻨِْﻦﯽ ُوﻟَْﻫ َِﺪﺬا َﺟَوْﻌ َِﻔﺻِﱢﯿﺮ ﺑْﯽِﻦَوَأاﺑِﻟْ َﻘﯽﱢﯿ َُﻢﻃﺎﺑِﻟَِﺄﻣٍْ ِﺐﺮيع‬ ‫اَﻓﻟُْﻘَﻠﻤَْﻨ ْﺎﺨﻟَُﺰﺎو َﻓِﻣ َﻘﱡﺎﯽ َلَوا َْﺷﮐﺎَﻬَﻧ ُﺪْﺖوا ُأَأﱡﻣ ﱠُﻪن‬ ‫ﻟَِﻗ َﺎﻢ َلَد ََﻋﺣ ْﻮﱠﺗﺪُ َﺛ ُﻨِﮑ ْﻢﯽ‬ ‫ﻟﺑَْﻨﺎِﻦ َأاﻟَْﺗ ُﻔ ْﺪَ ُـﻀروﯿْ َِنﻞ‬ ‫ﺑََﻣِأﺑُﻌْْﻬ َﻮِﺮﺪااﻟَْينَﺤَﻣَﻋَﺴْْﻦﻦِﻦ َﻣُﮐُﻣﺎَﺤﻮَﱠنﻤَﺳـﻟَِﺪُﻪﺑْﯽ ِﻦع َﻋَﻓﻠَِﺠﱟﯽَﻤ َﻌَﻋَﻨﺎْﻦﺛُﻣُﱠﻢَﺤَﻗ ﱠﺎﻤ َِلﺪ‬ ‫‪َ -7‬أ ْﺣ َﻤ ُﺪ ﺑْ ُﻦ‬
‫َﻗَوﺎ ََلﺧﻠِﺑَﯿَﻌَﻔﺘَِﺚﯽ ِإﻟَِﻣﯿَْﻨْﻦﺎ‬