Page 187 - osoole-kafi-j2

‫ِﻋﻨْ ِﺪي َدﯾْ ٌﻦ َﻓﻠَْﯿ ْﺄ ُﺧ ْﺬ ُه ﻣِ ِﻦ اﺑْﻨِﯽ َﻫ َﺬا َو َﻣ ْﻦ َﮐﺎَﻧ ْﺖ ﻟَ ُﻪ ِﻋﻨْ ِﺪي ِﻋ َﺪ ٌه َﻓﻠْﯿُﻨْ ِﺠ ْﺰ َﻫﺎ ِﻣﻨْ ُﻪ َو َﻣ ْﻦ ﻟَ ْﻢ َﯾ ُﮑ ْﻦ ﻟَ ُﻪ ﺑُ ﱞﺪ ِﻣ ْﻦ ﻟِ َﻘﺎﺋِﯽ َﻓ َﻠﺎ َﯾﻠْ َﻘﻨِﯽ ِإﻟﱠﺎ ﺑِ ِﮑ َﺘﺎﺑِ ِﻪ‬
‫اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻠﺪ ‪ 2‬ﺻﻔﺤﻪ ‪ 89‬رواﯾﻪ ‪7‬‬

‫ﻣﺨﺰوﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺎدرش از اوﻻد ﺟﻌﻔﺮ ﺑﻦ اﺑﯿﻄﺎﻟﺐ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم )ﭘﯿﺶ از زﻧﺪان رﻓﺘﻨﺶ ( دﻧﺒﺎل ﻣﺎ‬
‫ﻓﺮﺳـﺘﺎد و ﻣﺎ را ﺟﻤﻊ ﮐﺮد و ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﻣﯽ داﻧﯿﺪ ﺷـﻤﺎ را ﺑﺮاي ﭼﻪ دﻋﻮت ﮐﺮدم ؟ ﮔﻔﺘﻢ ‪ :‬ﻧﻪ ‪ ،‬ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﮔﻮاه ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﭘﺴﺮم وﺻﯽ‬
‫ﻣﻦ اﺳﺖ و ﭘﺲ از ﻣﻦ ﺧﻠﯿﻔﻪ و ﮐﺎردار ﻣﻦ اﺳﺖ ‪ .‬ﻫﺮ ﮐﺲ از ﻣﻦ ﻃﻠﺒﯽ دارد‪ ،‬از اﯾﻦ ﭘﺴـﺮم ﺑﮕﯿﺮد‪ ،‬و ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ وﻋﺪه اي داده ام‬

‫‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ وﻓﺎي آن را از او ﺧﻮاﻫﺪ‪ ،‬و ﻫﺮ ﮐﺲ از ﻣﻼﻗﺎت ﻣﻦ ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺟﺰ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﻧﺎﻣﻪ او ﻣﺮا ﻣﻼﻗﺎت ﻧﮑﻨﺪ‪.‬‬

‫اَﻟﮐْ َُﺬﺤا َﺴـَوﯿْﻓَُِﻠﻦﺎﺑٌْنِﻦﻟَﺎاﻟْﺗُُﻨِﻤﻠْ ُْﻪﺨ َﺘـَﺎﺷﯿِْرﺌ ًﺎَﻗﺎ ََﺣلﱠﺘ َﯽﺧ ََﺮأﻟََْﺟﻘﺎ ْﺖَ ِكإﻟَﯿَْأَﻨ ْﺎو‬ ‫ََوﺟ َأِﻤﯿْنﻌـَﯾًﺎْﻔ َﻌَﻋ َِﻞﻦ‬ ‫ﺑْ ِﻦ اﻟْ َﺤ َﮑ ِﻢ‬ ‫ََﯾأ‪8‬ﻟْﻘَْﻮ‪ِ -‬اﻀَأٌ َحْﺣﯽﻣَِاﻤـﻟْﱠﻠﻦُُﺪﻪَأﺑﺑَِْﻋَُﻠﻦﯽ ﱠاﯽِﻣﻟْاْﻬَﻟْﺤَﺮَاﻤَﺴَْﻮنِﻦََﻋتعْﻦ َوﻣُ َُﻫﺤ َﱠﻮﻤﻓِِﺪ ﺑﯽْ ِاﻦﻟْ ََﺤﻋﺒﻠِْ ﱟ ِﯽﺲ َﻋ َﻋْﻦْﻬ ُِﻣﺪ َﺤيﱠﻤ ِإِﻟَﺪ ﺑْﯽ َِﻦأ ْﮐِﺳَﺒـ َِﺮﻨﺎ ُوٍﻟنْ َِﺪو َيﻋﻠَِأ ﱢ ْﯽن‬
‫َﯾ ْﻔ َﻌ َﻞ َﮐ َﺬا‬

‫اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻠﺪ ‪ 2‬ﺻﻔﺤﻪ ‪ 90‬رواﯾﻪ ‪8‬‬

‫ﺣﺴـﯿﻦ ﺑﻦ ﻣﺨﺘﺎر ﮔﻮﯾﺪ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﻣﻮﺳـﯽ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم در زﻧﺪان ﺑﻮد‪ ،‬اﻟﻮاح ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺋﯽ ﺑﻤﺎ ﻣﯽ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ دﺳﺘﻮر ﻣﻦ ﺑﻪ ﭘﺴﺮ‬
‫ﺑﺰرﮔﺘﺮم )ﻋﻠﯽ ﺑﻦ ﻣﻮﺳـﯽ اﻟﺮﺿﺎ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم ( اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ و ﭼﻨﺎن ﮐﻦ و ﺑﻪ ﻓﻼﻧﯽ ﭼﯿﺰي ﻣـﺪه ﺗﺎ ﺗﺮا ﺑﺒﯿﻨﻢ ﯾﺎ آﻧﮑﻪ ﺧـﺪا ﺑﻪ‬

‫ﻣﺮگ ﻣﻦ ﺣﮑﻢ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ِ -9‬ﻋ ﱠﺪ ٌه‬