Page 363 - osoole-kafi-j2

‫ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﺒﺮ دﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ از ﻋﻤﻮﯾﺖ ﮐﻪ داﺋﯽ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ )ﯾﻌﻨﯽ اﻣﺎم ﭼﻬﺎرم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم ﮐﻪ ﻫﻢ داﺋﯽ ﻋﺒﺪاﷲ اﺳﺖ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ اﯾﻨﮑﻪ‬
‫ﻓﺎﻃﻤﻪ دﺧﺘﺮ اﻣﺎم ﺣﺴﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﻣﺎدر اوﺳﺖ و ﻫﻢ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮي او‪ ،‬ﮐﻪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ اﺣﺘﺮاﻣﺶ او را ﻋﻤﻮ ﺧﻮاﻧﺪه اﺳﺖ ( ﺷﻨﯿﺪم ﻣﯽ‬
‫ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﺗﻮ و ﭘﺴـﺮان ﭘﺪرت ﮐﺸـﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﺪ‪ ،‬اﮔﺮ از ﻣﻦ ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮي و ﻋﻘﯿﺪه داري ﮐﻪ ﺑﻨﺤﻮ اﺣﺴﻦ دﻓﺎع ﮐﻨﯽ ‪ ،‬ﺑﮑﻦ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺪاﺋﯿﮑﻪ‬
‫ﺟﺰ او ﺷﺎﯾـﺎن ﭘﺮﺳﺘﺸـﯽ ﻧﯿﺴﺖ و او ﺑﻪ ﭘﻨﻬـﺎن و آﺷـﮑﺎر داﻧﺎﺳﺖ و رﺣﻤﺎن و رﺣﯿﻢ اﺳﺖ و ﺑﺰرﮔﻮار و ﺑﺮﺗﺮ از ﺧﻠﻖ ﺧﻮد اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﻦ‬
‫دوﺳﺖ دارم ﻫﻤﻪ ﻓﺮزﻧـﺪان و ﻋﺰﯾﺰﺗﺮﯾﻦ آﻧﻬـﺎ و ﻋﺰﯾﺰﺗﺮﯾﻦ ﺧـﺎﻧﻮاده ام را ﻗﺮﺑـﺎﻧﺖ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬و ﻧﺰد ﻣﻦ ﭼﯿﺰي ﺑـﺎ ﺗﻮ ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺧﯿـﺎل‬

‫ﻣﮑﻦ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺗﻮ دوروﺋﯽ ﮐﺮدم ‪.‬‬

‫ﭘﺪرم ﻣﺘﺎءﺳﻒ و ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ از ﻧﺰدش ﺧﺎرج ﺷﺪ‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﺣﺪود ﺑﯿﺴﺖ ﺷﺐ ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﺎءﻣﻮرﯾﻦ اﺑﯽ ﺟﻌﻔﺮ )ﻣﻨﺼﻮر ﺧﻠﯿﻔﻪ ﻋﺒﺎﺳﯽ‬
‫( آﻣﺪﻧﺪ و ﭘﺪر و ﻋﻤﻮﻫﺎﯾﻢ ‪ :‬ﺳـﻠﯿﻤﺎن ﺑﻦ ﺣﺴﻦ و ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﺣﺴﻦ و اﺑﺮاﻫﯿﻢ ﺑﻦ ﺣﺴﻦ ‪ ،‬و داود ﺑﻦ ﺣﺴﻦ و ﻋﻠﯽ ﺑﻦ ﺣﺴﻦ و ﺳﻠﯿﻤﺎن‬
‫ﺑـﻦ داود ﺑـﻦ ﺣﺴﻦ و ﻋﻠﯽ ﺑﻦ اﺑﺮاﻫﯿﻢ ﺑﻦ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﺟﻌﻔﺮ ﺑﻦ ﺣﺴﻦ و ﻃﺒﺎﻃﺒـﺎء اﺑﺮاﻫﯿﻢ ﺑﻦ اﺳـﻤﺎﻋﯿﻞ ﺑﻦ ﺣﺴﻦ و ﻋﺒـﺪاﷲ ﺑﻦ داود را‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻨـﺪ و ﺑـﻪ زﻧﺠﯿﺰ ﺑﺴــﺘﻨﺪ و ﺑﺮ ﻣﺤﻤﻠﻬـﺎي ﺑﯽ ﻓﺮش و روﭘـﻮش ﻧﺸﺎﻧﯿﺪﻧـﺪ و اﯾﺸـﺎﻧﺮا در ﻧﻤﺎزﮔـﺎه ﻋﻤـﻮﻣﯽ ﻧﮕـﻪ داﺷــﺘﻨﺪ ﺗـﺎ ﻣﺮدم‬
‫ﺳﺮزﻧﺸﺸﺎن ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ﻣﺮدم ﺑﺤﺎل آﻧﻬﺎ رﻗﺖ ﮐﺮده و از ﺳﺮزﻧﺶ ﺧﻮدداري ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺳﭙﺲ آﻧﻬﺎ را ﺑﺮدﻧﺪ و ﺟﻠﻮ در ﻣﺴﺠﺪ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ‬