Page 361 - osoole-kafi-j2
P. 361
ﻋﻘﯿﺪه اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻧﺎﺑﺠﺎ و ﺑﺎﻃﻞ ﺷﺪ( اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم )ﭼﻮن ﺧﻮﺷـﺤﺎﻟﯽ ﻧﺎﺑﺠﺎي او را دﯾﺪ( ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮد :ﺑﻪ ﺧﺪا ﺗﻮ ﻣﯿﺪاﻧﯽ
ﮐﻪ او )ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺤﻤﺪ ﭘﺴـﺮ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﺪﻋﯽ اﻣﺎﻣﺖ و در ﻣﻘﺎم ﺧﺮوج اﺳﺖ ( ﻫﻤﺎن ﻟﻮچ ﭼﺸﻢ ﻣﻮي ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﺑﺮﮔﺸـﺘﻪ ،ﺳـﯿﺎه رﻧﮕﯽ اﺳﺖ
ﮐﻪ در ﺗﻪ ﺳﻠﯿﮕﺎه ﺳﺪه اءﺷﺠﻊ )) ((8ﮐﺸـﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد )ﮔﻮﯾﺎ ﺧﺒﺮي ﻏﯿﺒﯽ ﺑﺎﯾﻦ ﻣﻀﻤﻮن از ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ ﯾﺎ اﻣﺎﻣﺎن ﺳﺎﺑﻖ ﺻﺎدر ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ
ﺧـﻮد ﻋﺒـﺪاﷲ ﻫـﻢ آﻧﺮا ﻣﯽ داﻧﺴـﺖ ( ﭘـﺪرم ﮔﻔﺖ :او آن ﻧﯿﺴﺖ .ﺑﻪ ﺧـﺪا ﺳﻮﮔﻨـﺪ ﮐﻪ او در ﺑﺮاﺑﺮ ﯾـﮏ روز )ﻇﻠﻢ ﺑﻨﯽ اﻣﯿﻪ و ﺑﻨﯽ
ﻋﺒـﺎس ( ﯾـﮏ روز ﻣﯽ ﺟﻨﮕـﺪ و در ﺑﺮاﺑﺮ ﯾﮑﺴـﺎﻋﺖ ،ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ و در ﺑﺮاﺑﺮ ﯾﮏ ﺳﺎل ،ﯾﮑﺴﺎل ،و ﺑﻪ ﺧﻮﻧﺨﻮاﻫﯽ ﺗﻤﺎم ﻓﺮزﻧـﺪان
اﺑﯿﻄﺎﻟﺐ ﻗﯿﺎم ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
اﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮد :ﺧﺪا ﺗﺮا ﺑﯿﺎﻣﺮزد ،ﭼﻘﺪر ﻣﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ )ﻣﺼﺮاع ( ﺑﯿﺖ ﺑﺮ رﻓﯿﻖ ﻣﺎ )ﭘﺴﺮ ﺗﻮ( ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺷﻮد.
ﻣﻨﺘﮏ ﻧﻔﺴﮏ ﻓﯽ اﻟﺨﻼء ﺿﻼﻻ ))ﻧﻔﺴﺖ در ﺧﻠﻮت ﺑﻪ ﺗﻮ وﻋﺪه ﻫﺎي دروغ و ﻣﺤﺎل داده ((
ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧـﺪا ،او ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﭼﻬﺎر دﯾﻮار ﻣـﺪﯾﻨﻪ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﻤﯽ آورد ،و ﻫﺮ ﭼﻪ ﺗﻼش ﮐﻨﺪ و ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﺸـﻘﺖ اﻓﮑﻨﺪ ،داﻣﻨﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﺶ
ﺑﻄﺎﺋﻒ ﻧﺮﺳـﺪ ،اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﻧﺎﭼﺎر واﻗﻊ ﺷﻮد ،از ﺧـﺪا ﺑﺘﺮس و ﺑﺮ ﺧﻮد و ﺑﺮادراﻧﺖ رﺣﻢ ﮐﻦ ،ﺑﻪ ﺧﺪا ﻣﻦ او را ﻧﺎﻣﺒﺎرﮐﺘﺮﯾﻦ ﻧﻄﻔﻪ ﺋﯽ
ﻣﯽ داﻧﻢ ﮐﻪ ﺻـﻠﺐ ﻣﺮدان ﺑﺰﻫﺪان زﻧﺎن رﯾﺨﺘﻪ اﺳﺖ )زﯾﺮا ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ادﻋﺎء اﻣﺎﻣﺖ ﮐﺮد و ﻣﻮﺟﺐ ﮐﺸـﺘﻪ ﺷﺪن و ﺣﺒﺲ و ذﻟﺖ ﻓﺎﻣﯿﻞ
و اﻣﺎم زﻣﺎﻧﺶ ﮔﺮدﯾﺪ( ﺑﻪ ﺧﺪا ﮐﻪ او