Page 387 - osoole-kafi-j2
P. 387

‫ﺳﺨﺖ ﮔﺸﺖ ‪ ،‬آﻧﺮا ﺗﺎ ﺻﺪ و ﭼﻬﻞ ﺑﺘﺎءﺧﯿﺮ اﻧﺪاﺧﺖ ‪ .‬ﺳـﭙﺲ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷـﻤﺎ ﺧﺒﺮ دادﯾﻢ ‪ ،‬آن ﺧﺒﺮ را ﻓﺎش ﮐﺮدﯾﺪ و از روي ﭘﻮﺷﯿﺪه‬
‫ﭘﺮده ﺑﺮداﺷﺘﯿـﺪ‪ ،‬ﺑﻌـﺪ از آن ﺧـﺪا ﺑﺮاي آن وﻗﺘﯽ ﻧﺰد ﻣﺎ ﻗﺮار ﻧـﺪاد‪ .‬ﺧﺪا ﻫﺮ ﭼﻪ را ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺤﻮ ﮐﻨﺪ و ﺛﺎﺑﺖ ﮔﺬارد اﺻﻞ ﮐﺘﺎب ﻧﺰد‬

                                                              ‫اوﺳﺖ ‪.‬‬

                ‫اﺑﻮ ﺣﻤﺰه ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬ﻣﻦ اﯾﻦ ﺣﺪﯾﺚ را ﺑﺎﻣﺎم ﺻﺎدق ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﻋﺮﺿﮑﺮدم ‪ ،‬ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ ‪.‬‬

                                                               ‫ﺷﺮح ‪:‬‬

‫اﯾﻦ رواﯾﺖ از ﭼﻨـﺪ ﻧﻈﺮ اﺟﻤﺎل و اﺑﻬﺎم دارد ﮐﻪ ﺷﺎرﺣﯿﻦ داﻧﺸـﻤﻨﺪ اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ ﻫﻢ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ذﮐﺮ اﺣﺘﻤﺎﻻت آﻧﺮا ﺗﻮﺿـﯿﺢ داده اﻧـﺪ‪:‬‬
‫اول از ﻧﻈﺮ ﻫﻔﺘـﺎد و ﺻـﺪ و ﭼﻬﻞ ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﯿﺴﺖ واﺣـﺪش روز ﺑﺎ ﻣﺎه ﯾﺎ ﺳﺎل ﯾﺎ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮ اﺳﺖ و ﺛﺎﻧﯿﺎ ﻣﺒـﺪاءش ﻣﻌﻠﻮم ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ‬
‫آﯾـﺎ ﻫﺠﺮﺗﺴﺖ ﯾﺎ ﺑﻌﺜﺖ و ﯾﺎ زﻣﺎن دﯾﮕﺮ و ﺛﺎﻟﺜﺎ ﮐﻠﻤﻪ ﻫـﺬاﻻﻣﺮ اﺟﻤﺎل دارد از اﯾﻦ ﻧﻈﺮ ﮐﻪ آﯾﺎ ﻣﻘﺼﻮد ﻇﻬﻮر اﻣﺎم زﻣﺎﻧﺴﺖ ﯾﺎ ﻇﻬﻮر‬
‫دوﻟﺖ ﺣﻖ ﺑـﺪﺳﺖ اﻣﺎﻣﯽ از اﺋﻤﻪ ﯾﺎ ﭼﯿﺰ دﯾﮕﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﭼﻪ در اﯾﻦ ﻣﻮرد‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﺮﺣﻮم ﻣﺠﻠﺴـﯽ ﻫﻢ ﮔﻮﯾﺪ وﺟﻪ دوم واﺿﺢ و‬
‫روﺷﻦ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳـﺪ و راﺑﻌـﺎ در اﺛﺮ اﺟﻤﺎل ﮐﻠﻤﻪ ﻫـﺬا اﻻﻣﺮ ﺧﺒﺮ دادن اﺋﻤﻪ ﻋﻠﯿﻬﻢ اﻟﺴـﻼم و ﻓﺎش ﮐﺮدن ﻣﺮدم ﻫﻢ ﻣﺠﻤﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد و‬
‫ﺧﻼـﺻﻪ اﯾﻦ رواﯾﺖ ﯾـﺎ از ﺟﻤﻠﻪ اﺧﺒـﺎر ﻣﺘﺸـﺎﺑﻪ و ﻣﺴﺘﺼـﻌﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درك و ﻓﻬﻢ آن ﻣﻨﺤﺼـﺮ ﺑﺨﻮاص اﺳﺖ و ﯾﺎ آﻧﮑﻪ در زﻣﺎن‬
‫ﺻـﺪورش ﻗﺮاﺋﻦ و ﺷﻮاﻫـﺪ ﻣﻌﻠﻮم و روﺷـﻨﯽ ﻧﺰد اﻣﺎم و ﻣﺨﺎﻃﺐ وﺟﻮد داﺷـﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﻌﻨﯽ آن ﺑﺮاي ﻋﻤﻮم روﺷﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ و ﺳـﭙﺲ‬

                                        ‫ﺑﻤﺮور زﻣﺎن آن ﻗﺮاﺋﻦ از ﻣﯿﺎن رﻓﺘﻪ و ﻟﺬا ﻓﻬﻤﯿﺪﻧﺶ‬
   382   383   384   385   386   387   388   389   390   391   392