Page 497 - osoole-kafi-j2

‫ﻃﺮﻓﯿﻦ دﻋﻮي ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ‪ ،‬زﯾﺮا ﺟﻨﺎب داود ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﻗﻀﺎوﺗﺶ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ ‪ .‬و اﯾﻦ ﻣﺴﺎءﻟﻪ در ﻣﯿﺎن ﻓﻘﻬﺎء و ﻣﺘﮑﻠﻤﯿﻦ‬
‫اﺳﻼﻣﯽ ﻣﻮرد اﺧﺘﻼﻓﺴﺖ ‪.‬‬

‫ﻋﻼﻣﻪ ﻣﺠﻠﺴـﯽ )ره ( در ﮐﺘﺎب ﻣﺮآت اﻟﻌﻘﻮل ج ‪ 1‬ص ‪ 297‬ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬ﺷـﯿﺦ ﻣﻔﯿﺪ ﻗﺪس ﺳـﺮه در ﮐﺘﺎب اﻟﻤﺴﺎﺋﻞ ﻓﺮﻣﻮده اﺳﺖ ‪ :‬اﻣﺎم‬
‫ﻣﯽ ﺗﻮاﻧـﺪ ﻃﺒﻖ ﻋﻠﻢ و ﯾﻘﯿﻦ ﺧﻮد ﺣﮑﻢ ﮐﻨـﺪ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻃﺒﻖ ﻇﺎﻫﺮ ﺷـﻬﺎدﺗﻬﺎ ﺣﮑﻢ ﻣﯽ ﮐﻨـﺪ و ﻫﺮﮔﺎه ﺑﺪاﻧﺪ ﺣﻘﯿﻘﺖ و واﻗﻊ ﺑﺮ ﺧﻼف‬
‫ﺷﻬـﺎدت ﮔﻮاﻫـﺎﻧﺴﺖ ‪ ،‬ﮔﻮاﻫﯽ آﻧﻬﺎ را رد ﻣﯽ ﮐﻨـﺪ و ﻃﺒﻖ آﻧﭽﻪ ﺧـﺪا ﺑﻪ او ﻓﻬﻤﺎﻧﯿـﺪه ﺣﮑﻢ ﻣﯽ ﮐﻨـﺪ‪ ،‬و ﺑﻌﻘﯿـﺪه ﻣﻦ ﻣﻤﮑﻦ اﺳـﺖ‬
‫ﮔـﺎﻫﯽ ﺣﻘﯿﻘﺖ و ﺑﺎﻃﻦ اﻣﺮ از اﻣﺎم ﭘﻨﻬﺎن ﺷﻮد و ﻃﺒﻖ ﻇﺎﻫﺮ ﺣﮑﻢ ﮐﻨـﺪ اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺮﺧﻼف واﻗﻊ و ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ ﺑﺎﺷـﺪ ﮐﻪ ﺧـﺪا آن را ﻣﯽ‬
‫داﻧﺪ‪ ،‬و ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺧﺪا اﻣﺎم را آﮔﺎه ﮐﻨﺪ و ﮔﻮاه راﺳـﺘﮕﻮ را از دروﻏﮕﻮ ﺑﺮاﯾﺶ ﻣﺸـﺨﺺ ﺳﺎزد و ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺣﺎل از اﻣﺎم ﭘﻮﺷـﯿﺪه‬
‫ﻧﮕﺮدد اﯾﻦ اﻣﻮر ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎ ﻟﻄﺎﻓﺖ و ﻣﺼﺎﻟﺤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺟﺰ ﺧﺪاي ﻋﺰوﺟﻞ آن را ﻧﺪاﻧﺪ‪ ،‬و ﻃﺎﯾﻔﻪ اﻣﺎﻣﯿﻪ را در اﯾﻨﺠﺎ ﺳﻪ ﻗﻮﻟﺴﺖ‬

‫‪:‬‬

‫‪ 1‬ﺑﺮﺧﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ‪ :‬ﻗﻀﺎوﺗﻬﺎي اﺋﻤﻪ ﻫﻤﻮاره ﻃﺒﻖ ﻇﻮاﻫﺮ اﺳﺖ و ﻫﺮﮔﺰ ﻃﺒﻖ ﻋﻠﻢ ﺧﻮد ﺣﮑﻢ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫‪ 2‬ﺑﻌﻀﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ‪ :‬ﻗﻀﺎوﺗﻬﺎي اﯾﺸﺎن ﻃﺒﻖ ﺑﺎﻃﻦ و ﺣﻘﯿﻘﺖ اﺳﺖ ﻧﻪ ﻃﺒﻖ ﻇﻮاﻫﺮي ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺧﻼﻓﺶ آﺷﮑﺎر ﺷﻮد‪.‬‬

‫‪ 3‬دﺳـﺘﻪ اي ﻣﺎﻧﻨـﺪ آﻧﭽﻪ ﻣﻦ اﺧﺘﯿﺎر ﮐﺮدم ﻋﻘﯿﺪه دارﻧﺪ )ﯾﻌﻨﯽ ﻋﻘﯿﺪه دارﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎم ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم ﮔﺎﻫﯽ ﻃﺒﻖ ﻇﺎﻫﺮ و ﮔﺎﻫﯽ ﻃﺒﻖ ﺑﺎﻃﻦ‬
‫ﺣﮑﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ(ﭘﺎﯾﺎن ﻧﻘﻞ ﻣﺠﻠﺴﯽ )ره ( وﻟﯽ از اﺧﺒﺎر اﯾﻦ ﺑﺎب و از ﻋﻔﻮاﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺣﻮم ﮐﻠﯿﻨﯽ اﺗﺨﺎذ ﮐﺮده اﺳﺖ ﻣﻌﻠﻮم ﻣﯽ ﺷﻮد‬