Page 24 - Test2
P. 24

บ้านของเราในอดีต เป็นบ้านไม้สองชั้น ชั้นบนมีสองห้องนอนซึ่งมีหน้าต่างรอบ ๆ ห้อง ช่วงหัวค�่าแม่จะ

        ยังไม่ปิดหน้าต่าง เราจะมองเห็นดวงดาวบนท้องฟ้า และจะได้ดูดวงจันทร์ด้วยกันก่อนนอน โดยเฉพาะในคืนที่

        จันทร์เต็มดวง ท้องฟ้าจะสวยงามเป็นพิเศษ เหมือนดวงจันทร์ก�าลังส่งยิ้มให้เรา และในบางคืนที่ไม่มีดวงจันทร์

        ก็รู้สึกเหมือนดวงดาวก�าลังแอบมองเราอยู่ ...ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานแค่ไหน คืนวันอันอบอุ่น ไม่เคย
        จางหายไปจากความทรงจ�า เช่นเดียวกับที่ฉันไม่เคยลืมความรักของแม่ และความอบอุ่นที่บ้านเรา ซึ่งเพลง ๆ

        นี้ยังอยู่ในใจเสมอ ขอขอบคุณพี่ปอนที่สร้างสรรค์บทเพลงดี ๆ กล่อมโลกใบนี้ ช่วยให้คนใจเหงาได้อุ่นใจ แม้

        บางครั้งอาจจะต้องร้องไห้เมื่อฟังเพลงบางเพลง  แต่ส�าหรับฉันแล้ว เพลงคือเพื่อนที่ดีเสมอ


               นอกจากพี่ปอนแล้ว  ไอดอลของฉันสมัยวัยรุ่นอีกคน  ก็คือ  คุณฤทธิพร  อินสว่าง  หรือพี่บ็อบบี้

        (ขออนุญาตนับญาติอีกเช่นกัน) พี่บ็อบบี้ ศิลปินที่แต่งเพลงเอง ท�าดนตรีเอง ร้องเอง (เก่งสุด ๆ) เนื้อเพลง
        ใช้ภาษาสวยงามดั่งบทกวี  ฟังแล้วตราตรึงซึ้งใจ  ส�าหรับเพลงนี้  “นางฟ้า”  เป็นเพลงที่ฟังครั้งแรกก็ชอบเลย

        และยังชอบตลอดมา (และชอบนักร้องม้ากมากถึงมากที่สุด) 555 นี่ถ้าพี่บ็อบบี้อยู่ใกล้ ๆ จะขออนุญาตกอด

        แน่น ๆ สักที (ด้วยความชื่นชม) อิอิ


                                                                               เพลง นางฟ้า

                                                               (แต่งและขับร้องโดย ฤทธิพร อินสว่าง)

                                                                                สายลมแห่งรัก

                                                                         พัดพาเธอมาเพื่อจะพลัดพราก
                                                                             เพื่อจะจดจ�าความรัก

                                                                         และความอาทรจากเธอนั้นไว้



                                                                             ว่าครั้งหนึ่งเคยพบเธอ

                                                                               นางฟ้าที่แสนงาม

                                                                  เธอท�าให้ชีวิตที่พลาดพลั้งได้พบทางสว่างไสว
                                                                      ได้มองเห็นด้านสวยของโลกที่รกร้าง




                                                                            ภาพแห่งความหลังฝังใจ
                                                                     ภาพเธอยังเคลื่อนไหวในความทรงจ�า

                                                                          ไม่เอ่ยถามท�าไมต้องลาร้าง

                                                                 แต่เข้าใจว่าเธอก็มีหนทาง เมื่อถึงเวลาก็ต้องไป



                                                                    นางฟ้า นางฟ้า ซื่อ เดียงสา และจริงใจ

                                                                    เธอช่างอ่อนหวาน เธองามทั้งกายและใจ

                                                                               เธอโอบกอดฉันไว้
                                                                     ด้วยอ้อมแขนแห่งรักและความทรงจ�า



                                                    24 | L I B R A R Y 2 U
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29