Page 44 - จราจร
P. 44

๓๗




                 ใบอนุญาตขับขี่ ใหแจงนายทะเบียนตามกฎหมายวาดวยรถยนตหรือกฎหมายวาดวยการขนสงทางบก
                 พรอมดวยขอหาในการกระทําความผิดและพยานหลักฐานที่เกี่ยวของ เพื่อใหนายทะเบียนดําเนินการ

                 พิจารณาสั่งเพิกถอนใบอนุญาตขับขี่ตามกฎหมายวาดวยรถยนตหรือกฎหมายวาดวยการขนสงทางบก
                 แลวแตกรณี พรอมทั้งทําการบันทึกขอมูลตามระเบียบที่กําหนดไวในมาตรา ๔/๑

                                         มาตรา ๑๔๒/๘  ผูไดรับคําสั่งพักใชใบอนุญาตขับขี่ตามมาตรา ๑๔๒/๑
                 หรือมาตรา ๑๔๒/๕ ใหมีสิทธิอุทธรณภายในสิบหาวันนับแตวันที่ไดรับแจงคําสั่งตามมาตรา ๑๔๒/๒

                 วรรคหนึ่ง หรือมาตรา ๑๔๒/๕ วรรคสอง แลวแตกรณี ดังตอไปนี้
                                         (๑)  ในกรณีผูซึ่งดํารงตําแหนงผูบัญชาการตํารวจแหงชาติเปนผูออกคําสั่ง

                 ใหอุทธรณตอรัฐมนตรี
                                         (๒)  ในกรณีผูซึ่งดํารงตําแหนงไมตํ่ากวาผูบัญชาการหรือเทียบเทาเปนผูออก

                 คําสั่งใหอุทธรณตอผูบัญชาการตํารวจแหงชาติ
                                         (๓)  ในกรณีผูซึ่งดํารงตําแหนงอื่นนอกจาก (๑) และ (๒) เปนผูออกคําสั่ง ให

                 อุทธรณตอผูบังคับบัญชาเหนือขึ้นไปชั้นหนึ่ง

                                         ใหผูมีอํานาจพิจารณาอุทธรณตามวรรคหนึ่ง พิจารณาอุทธรณใหแลวเสร็จ
                 ภายในสามสิบวันนับแตวันที่ไดรับอุทธรณ คําวินิจฉัยของผูมีอํานาจพิจารณาอุทธรณใหเปนที่สุด
                                         หลักเกณฑและวิธีการในการแจงสิทธิอุทธรณ การยื่นอุทธรณ และวิธีพิจารณา

                 อุทธรณ ใหเปนไปตามระเบียบที่ผูบัญชาการตํารวจแหงชาติกําหนด”

                                     ö) อํา¹Ò¨¢Í§ËÑÇ˹ŒÒ਌Ҿ¹Ñ¡§Ò¹¨ÃҨà ËÃ×Í਌Ҿ¹Ñ¡§Ò¹¨ÃÒ¨Ã㹡ÒÃÊÑè§
                 ãˌ਌ҢͧöËÃ×ͼٌ¢Ñº¢Õè«‹ÍÁËÃ×Íá¡Œä¢Ã¶ãËŒ¶Ù¡μŒÍ§ (ÁÒμÃÒ ñôó)

                                         อํานาจของหัวหนาเจาพนักงานจราจรหรือเจาพนักงานจราจรในการสั่ง
                 เปนหนังสือใหเจาของรถหรือผูขับขี่ซอมหรือแกไขรถใหถูกตอง

                                         “มาตรา ๑๔๓  ถาปรากฏวาผูขับขี่นํารถที่มีสภาพไมถูกตองตาม
                 มาตรา ๖ ไปใชในทางนอกจากจะตองรับโทษตามบทบัญญัตินั้นๆ แลว หัวหนาเจาพนักงานจราจรหรือ

                 เจาพนักงานจราจรมีอํานาจสั่งเปนหนังสือใหเจาของรถหรือผูขับขี่ซอมหรือแกไขรถใหถูกตอง”
                                         “มาตรา  ๑๔๓  ทวิ  หัวหนาเจาพนักงานจราจร  เจาพนักงานจราจร

                 หรือผูตรวจการมีอํานาจสั่งใหผูขับขี่หยุดรถเพื่อทําการตรวจสอบในเมื่อรถนั้นมีสภาพไมถูกตอง
                 ตามที่บัญญัติไวในมาตรา ๑๐ ทวิ และมีอํานาจสั่งเปนหนังสือใหระงับการใชรถนั้นเปนการชั่วคราว

                 และใหเจาของรถหรือผูขับขี่ซอมหรือแกไขรถใหถูกตอง”
                                         “มาตรา ๑๔๔  เมื่อเจาของรถหรือผูขับขี่ไดซอมหรือแกไขรถถูกตองตาม

                 คําสั่งหัวหนาเจาพนักงานจราจร เจาพนักงานจราจรหรือผูตรวจการ ซึ่งสั่งตามมาตรา ๑๔๓ หรือ
                 มาตรา ๑๔๓ ทวิ แลวใหนํารถไปใหหัวหนาเจาพนักงานจราจรหรือผูบัญชาการตํารวจแหงชาติแตงตั้ง

                 ใหมีอํานาจตรวจรถตรวจรับรองเจาของรถหรือผูขับขี่จะนํารถออกใชในทางไดเมื่อไดรับใบตรวจรับรอง
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49