Page 34 - เฌองดอยver-2
P. 34
33
“ทำาไมบางครั้งเรารู้สึกว่าแกแบบ แลดูแบบมีกำาแพงกั้นแบบไม่
อยากให้พวกเราเข้าไปงี้”
“แก... คือ... เรา...” พอฉันจะพูด เรื่องเก่า ๆ มันก็กลับเข้ามา
“ใจเย็น ๆ นะแก ไว้เล่าตอนที่แกอยากก็ได้” ฝนบอกพร้อมตบ
ไหล่ฉัน ฉันเลยหันไปมองมัน
“เอ่อ... ไม่เป็นไรแก เราอยากเล่า คืองี้.. แกเคยแบบ ไว้ใจใคร
มาก ๆ ป่ะ แกคือแบบเราเคยมีแก๊งที่อยู่กันใหญ่ ๆ อะ สนิทกันมากด้วย
แล้วเราก็มีคนที่แบบสนิทมากแทบแบบจะคุยกันทุกเรื่อง วันหนึ่งเขาก็
ทะเลาะกับคนในกลุ่ม เราก็เลยยอมทะเลาะกับคนอื่นเพื่ออยู่กับเขา แต่
พอเป็นทีเรา เขาก็ไม่ได้มาอยู่ข้างๆเรางี้ เห้อ!! เจ็บว่ะ” ฉันพูด
“เห้อ!! แกความสัมพันธ์มันก็งี้แหละ แกก็ต้องรู้จักเผื่อใจไว้บ้าง
ยังไงเพื่อนก็ยังเป็นคนอื่นเว้ย อะไรที่มันไม่ได้ติดตัวแกมาตั้งแต่เกิดออะ
สุดท้ายแกก็ต้องเสียมันไปตอนสุดท้ายอยู่ดีป่าววะ” ฝนบอก
