Page 9 - e-book

4 หลักสูตรการสงเสริมศักยภาพผูดูแลคนพิการทางการไดยิน
เฉพาะคนหูหนวกและคนหูตึง

ผูดูแลคนพิการทางการไดยินฯ ไปสูองคกรดานคนพิการทางการไดยินและ
เครือขายองคกรที่เกี่ยวของตอไป

คนพิการสวนใหญมีขอจํากัดในการปฏิบัติกิจกรรมในชีวิตประจําวัน
หรือการเขาไปมีสวนรวมทางสังคม ดังนั้น บุคคลในครอบครัวหรือผูใกลชิด
คนพิการ เชน พอ แม ญาติ และพี่นอง จึงตองชวยกันดูแลเลี้ยงดูคนพิการ
รวมทั้งชวยติดตอประสานงานหรือสื่อสารกับบุคคลอื่นๆ แทนคนพิการ ดังนั้น

ในการ “จดทะเบียนทําบัตรประจําตัวคนพิการ” จึงกําหนดใหระบุชื่อ
ของ “ผูดูแลคนพิการ” เพื่อทําหนาที่รับผิดชอบเปนผูติดตอหรือสื่อสาร
แทนคนพิการอยางเปนทางการตามกฎหมาย ทั้งนี้ ผูดูแลคนพิการอาจเปน
ผูใกลชิดซึ่งดูแลคนพิการในชีวิตประจําวัน หรืออาจเปนคนที่ไมไดอยูบาน

เดียวกันกับคนพิการและไมไดทําหนาที่ดูแลคนพิการจริงๆ แตพรอมที่จะติดตอ
ประสาน ถายทอดความรู หรือทําความเขาใจระหวางคนพิการกับคนอื่นๆ
ในสังคม เชน เจาหนาที่ของรัฐ เพื่อนบาน ครู และคนในชุมชน เปนตน
ในกรณีที่คนพิการอยูในวัยเยาว “ผูดูแลคนพิการ” ตามกฎหมาย มักไดรับการ

เลือกโดยคนในครอบครัวของคนพิการ แตสําหรับคนพิการผูใหญสามารถที่จะ
พิจารณา ตัดสินใจเลือกผูดูแลคนพิการตามกฎหมายไดดวยตนเอง นอกจากนี้
คนพิการทางการไดยิน คนหูหนวกและคนหูตึง ที่ไมมีความพิการซอน

จะมีสภาพรางกาย สติปญญา และความรูสึกนึกคิดเชนเดียวกับคนทั่วไป
ดังนั้น จึงสามารถปฏิบัติกิจกรรมในชีวิตประจําวัน และสามารถเขาไปมี
สวนรวมในกิจกรรมทางสังคม เชน การศึกษา และประกอบอาชีพไดอยาง
เทาเทียมกับคนทั่วไป ความพิการทางการไดยิน การสูญเสียการไดยิน หรือ
การไมไดยินเสียง หรือไดยินนอยกวาคนทั่วไปเปนเพียงอุปสรรคที่ทําให

คนหูหนวกและคนหูตึงมีขอจํากัดในการสื่อสารดวยภาษาพูด กลาวคือ
ถาไมไดยินเสียงพูดเลยหรือหูหนวกตองสื่อสารดวย “ภาษามือ”
ถาไดยินเสียงพูดคอนขางมากหรือหูตึงนอยมักสื่อสารดวยภาษาพูด

และถาไดยินเสียงพูดนอยหรือหูตึงมาก อาจสื่อสารทั้งดวยภาษาพูดผสมกับ