Page 219 - วิชาการการเขียนเพื่องานประชาสัมพันธ์
P. 219
206
สรุป
สรุป คือการเขียนข้อความในตอนท้ายของเรื่อง ผู้เขียนต้องใช้ศิลปะ
ในการสร้างความประทับใจแก่ผู้อ่าน อาจใช้กลวิธี เช่น สรุปโดยการใช้ส านวน ค า
พังเพย หรือ ค าคม หรือ ทิ้งท้ายด้วยค าถามที่น่าสนใจ การเขียนสรุปควรเป็นการ
สรุปอย่างสั้นๆ เพียงหนึ่งถึงสองย่อหน้าเท่านั้น
การปิดเรื่องหรือความจบมักจะอยู่ย่อหน้าสุดท้ายของการเขียนเรื่อง
และต้องขึ้นย่อหน้าใหม่ จะเขียนต่อรวมไปกับเนื้อหามิได้ เพราะจะกลายเป็น
ข้อความในเนื้อหาไป การเขียนความจบของสารคดีเพื่อการประชาสัมพันธ์ไม่นิยม
การเขียนสรุปย่อทั้งเรื่อง แต่จะเป็นการเขียนสรุปแบบทิ้งท้ายเพื่อจะจบเรื่อง
ความจบมีความส าคัญเช่นเดียวกับความน า แต่มีข้อแตกต่างกันใน
ด้านหน้าที่ ความน า ท าหน้าที่ดึงความสนใจจากผู้อ่านให้อยากอ่านเนื้อเรื่อง
รายละเอียดต่อไป แต่ความจบท าหน้าที่สร้างความประทับใจให้กับผู้อ่านในแง่ฝาก
ข้อคิด หรือยั่วยุให้ผู้อ่านคิดต่อไปอีกภายหลังอ่านจบไปแล้ว และจะเป็นการจูงใจให้
ผู้อ่านอยากติดตามอ่านเรื่องอื่นต่อไปที่มาจากการเขียนของนักเขียนผู้นั้นด้วย
การเขียนความจบมีหลายรูปแบบ ดังจะยกตัวอย่างเช่น
4.1 จบแบบสรุปความ การจบแบบสรุปความ คือ การเขียนความจบ
แบบสรุปประเด็นของเรื่องที่ได้บรรยายมาตั้งแต่ต้น หรือเท่ากับย้ าสาระส าคัญ
ที่สุดของเรื่องมาเขียนให้ผู้อ่านเข้าใจชัดเจนยิ่งขึ้น
4.2 จบแบบประหลาดใจ การจบแบบประหลาดใจ หมายถึง การ
เขียนที่ขมวดเรื่องในตอนท้ายให้ผู้อ่านได้เห็นถึงความน่าประหลาดใจเกี่ยวกับ
ชีวประวัติของบุคคลในเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบเรื่องซึ่งจะพบได้น้อยนักกับบุคคลอื่น ๆ
4.3 จบแบบยกสุภาษิต ค าคม หรือค าประพันธ์ประเภทร้อยกรอง
การเขียนความจบหรือปิดเรื่องเป็นสุภาษิต ค าคม หรือค าประพันธ์ประเภทร้อย
กรอง จะเป็นการเขียนเพื่อย้ าหรือสนับสนุนข้อเขียนในเนื้อหาให้ผู้อ่านเห็นถึง
ความส าคัญหรือคุณค่าอย่างเด่นชัด และยังเป็นการเขียนเพื่อสร้างความประทับใจ
ให้แก่ผู้อ่านอีกแบบหนึ่งด้วย
