Page 8 - การแสดงพื้นเมืองสี่ภาค
P. 8
หน้า 5 หน้า 6
การแสดงพื้นเมืองภาคกลาง
ดนตรี ดนตรีที่ใช้ประกอบการฟ้ อน จะใช้วงดนตรีพื้นเมืองซึ่งมี
สะล้อ ซอ ซึง เพลงร้องมักไม่นิยมมี จะมีแต่เพลงที่ใช้บรรเลงประกอบ
แต่เดิมที่บิดาของคุณบัวเรียวใช้นั้นเป็นเพลงปราสาทไหว ส่วนคุณบัว
เรียวจะใช้เพลงลาวสมเด็จ เมื่อมีการถ่ายทอดมาครูนาฎศิลป์ได้
เลือกสรรใช้เพลง "ซอปั่นฝ้ าย"
ภาคกลางภูมิประเทศเป็นที่ราบลุ่ม มีแม่น�้าหลายสายเพมาะแก่การก
สิกรรม ท�านา ท�าสวน ประชาชนอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์ จึงมีการเล่นรื่นเริง
ตัวอย่างการแสดงฟ้อนสาวไหม ในโอกาสต่างๆมากมาย ทั้งตามฤดูกาล และตามเทศกาล ตลอดจนตาม
โอกาสที่มีงานรื่นเริง
ภาคกลางเป็นที่รวมของศิลปวัฒนธรรม การแสดงจึงมีการถ่ายทอดสืบ
ต่อกัน และพัฒนาดัดแปลงขึ้นเรื่อยๆ จนบางอย่างกลายเป็นการแสดง
นาฏศิลป์แบบฉบับไปก็มี เช่น ร�าวง เป็นต้น และเนื่องจากเป็นที่รวมของ
ศิลปะนี้ เอง ท�าให้คนภาคกลางรับการแสดงของท้องถิ่นใกล้เคียงเข้าไว้หมด
แล้วปรุงแต่งตามเอกลักษณ์ของภาคกลางคือ การร่ายร�าที่ใช้มือ แขน และ
ล�าตัว เช่นการจีบมือ ม้วนมือ ตั้งวง การอ่อนเอียงและยักตัว สังเกตได้จาก
ร�าลาวกระทบไม้ ที่ดัดแปลงมาจาก เต้นสาก การเต้นเข้าไม้ของอีสานในการ
เต้นสากก็เป็นการเต้นกระโดดตามลีลาอีสาน แต่การร�าลาวกระทบไม้ที่กรม
ที่มา : www.korattheatre.go.th ฟ้ อนสาวไหม
ศิลปากรปรับปรุงขึ้นใหม่นั้น นุ่มนวลอ่อนหวาน กรีดกรายร่ายร�า แม้การเข้า
ไม้ก็นุ่มนวลมาก
