Page 45 - นิราศภูเขาทอง ของ สุนทรภู่
P. 45
นิราศภูเขาทอง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ ๔๒
เนื้อเรื่อง ถอดคําประพันธ
โอคิดมาสารพัดจะตัดขาด ทั้งหมดที่คิดมานั้นสุนทรภูสามารถ
ตัดสวาทตัดรักมิยักไหว ตัดขาดไดแตการตัดความรักนั้นยากยิ่ง
ถวิลหวังนั่งนึกอนาถใจ นัก นั่งนึกอนาถใจไปจนเย็นก็ถึงเกาะ
ถึงเกาะใหญราชครามพอยามเย็น ใหญราชคราม
ดูหางยานบานชองทั้งสองฝง มองไปเห็นบานเรือนตาง ๆ อยูหาง
ระวังทั้งสัตวน้ําจะทําเข็ญ จากสองฝงมาก ในที่นี้ตองระวังจระเข
เปนที่อยูผูรายไมวายเวน จะทําราย ทั้งเปนที่อยูของผูรายซึ่งมา
เที่ยวซอนเรนตีเรือเหลือระอา ดักตีเรือ สุนทรภูคิดแลวนาเบื่อยิ่งนัก
พระสุริยงลงลับพยับฝน เมื่อพระอาทิตยตกก็มีเมฆมืดครึ้ม
ดูมัวมนมืดมิดทุกทิศา มาจนดูมืดมัวไปทุกทิศทาง พายเรือ
ถึงทางลัดตัดทางมากลางนา ถึงทางลัดซึ่งเปนทางตัดกลางนาก็เห็น
ทั้งแฝกคาแขมกกขึ้นรกเรี้ยว มีตนแฝกตนคาตนแขมตนกกขึ้นอยูมาก
เปนเงาง้ําน้ําเจิ่งดูเวิ้งวาง เงาของตนพวกนี้ทอดลงน้ําทําให
ทั้งกวางขวางขวัญหายไมวายเหลียว ดูเวิ้งวางดูกวางขวางเหลียวมองทีไรก็รูสึก
เห็นดุมดุมหนุมสาวเสียงกราวเกรียว ขวัญหายทุกที มองเห็นเงาของหญิงชาย
ลวนเรือเพรียวพรอมหนาพวกปลาเลย ทั้งยังมีเสียงคุยกัน เรือของพวกเขา
เพรียวเล็กและมีปลาอยูบนเรืออีกดวย