Page 71 - นิราศภูเขาทอง ของ สุนทรภู่

นิราศภูเขาทอง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๑ ๖๘

ขอคิดจากนิราศภูเขาทอง

๑. สุนทรภูเปรียบชาวมอญที่แตงตัวลักษณะคลายชาวไทย เทียบวา

จิตใจคนเราเปลี่ยนแปลงไดตลอดเวลา เหมือนความรักที่ไมอาจรักคน

เดียวเสมอไป ในคนเปลี่ยนงาย

“โอสามัญผันแปรไมแทเที่ยง เหมือนอยางเยี่ยงชายหญิงทิ้งวิสัย

นี่หรือจิตคิดหมายมีหลายใจ ที่จิตใครจะเปนหนึ่งอยางพึงคิด”

๒. สอนเรื่องการพูดวาเปนสิ่งสําคัญ โดยคําพูดนั้นสามารถทําใหคนรัก

หรือคนชังก็ยอมได คนที่พูดดีก็จะมีแตคนรักคนเอ็นดู ควรพูดไมดี

ก็จะมีคนคอยเหยียบย่ําซ้ําเติม

“ถึงบางพูดพูดดีเปนศรีศักดิ์ มีคนรักรสถอยอรอยจิต

แมนพูดชั่วตัวตายทําลายมิตร จะชอบผิดในมนุษยเพราะพูดจา”

๓. เปรียบเทียบคนพาลวาเหมือนผลมะเดื่อ คือรูปลักษณภายนอก

นั้นดูดี แตภายในนั้นเลวทราม อยาตัดสินคนจากแคเปลือกนอก

“ถึงบางเดื่อโอมะเดื่อเหลือประหลาด บังเกิดชาติแมลงหวี่มีในไส

เหมืนอคนพาลหวานนอกยอมขมใน อุปไมยเหมือนมะเดื่อเหลือระอา”