Page 2134 - JULIO
P. 2134
O teu es a razón pola que abro os ollos cada mañá, porque cada vez que 13
sae o sol e podo admirar a túa beleza espertando ao meu lado.
É un momento onde o tempo paralízase para verche durmir xunto a min, e
isto amor, dálle sentido ao meu existir e dirección a todos os meus
sentimentos.
Nunca imaxine que se puidese sentir tanto amor por alguén, pero todo
cambio desde aquel día en que os nosos corazóns lle deron dirección ás
nosas miradas.
Que ao verse dixérono todo, por iso non fixeron falta as palabras para
poder construír este mundo, onde só os dous temos cabida, para amarnos
sen límite.
Quero facer desta carta de amor romántica, a oportunidade para reafirmar
o meu compromiso e facer da nosa relación, un oasis onde reine o respecto
e a confianza, como alicerces desta ilusión que non para de crecer por ti,
ámoche… Ámoche
Cada vez que escóitoche.
Son xa mil momentos de amor os que compartimos, son mil instantes
xuntos e moitas palabras as que nos dixemos con música do corazón o que
sentimos.
Quizá xamais deixemos de dicirnos o que nos queremos, o que nos
amamos, o que esperamos, o amor é así nunca aparece o cansazo, nunca
deixamos de producir maxia con sentimentos.
E eu quero que siga así, porque con cada palabra, con cada sílaba, con cada
son que sae dos teus beizos estremézome, e aínda que xa coñeza a túa voz
(como non coñecela se é o único que quero escoitar), cada vez que
escóitoche volvo tremer e vólvome a namorar de ti una e mil veces máis.
Cando non estás óuzoche. Cando estas admíroche, cando non estás
síntoche, cando estás quéroche abrazar.
Recítame os teus poemas… os teus pensamentos… Que unha cousa é
escribir, outra escoitalos dos teus beizos, quero escoitarche
murmurándome ao oído canto me queres, recítame os teus anhelos, o que
esperas de min, o que soñas.