Page 2135 - JULIO
P. 2135

Procurarei meterme nos teus soños e nos teus pensamentos, cumprir as                        14

                  túas esperanzas e estar aí cada instante.
                  Quéroche seguir ouvindo, sumando os sons, gardando as túas palabras


                  nos meus sentimentos obedecendo fielmente con amor os teus anhelos.
                  Quéroche  seguir  escoitando,  cando  o  fago  esquecemento  o  mundo,

                  esquezo as penas, esquecemento ata o esquecemento. Despídome de ti,
                  non sen antes dicirche que agora non che ouzo, pero minto, gravei as túas
                  palabras dicíndome que me cielas e por iso o sorriso quedou en min.


                  Desexo que chegue o momento de volvercho a escoitar, porque os teus…»
                  Ámoche» son a miña forza de vivir… Escóitoche … e ámoche.

                  Carta de amor ao meu Begoña



                  Ola amor,

                  Escríboche nesta carta o que quero dicirche desde hai tempo.
                  Quero dicircho, pero non podo facelo fronte a fronte porque me enredo na

                  túa mirada, distráiome cos teus beizos e envólvome no teu sorriso. E entón

                  esquécelleme dicircho.
                  Pero quero facelo porque debes sabelo.


                  Debes saber que son tan feliz contigo porque me fas rir, porque me fas
                  tremer, porque me fas soñar.


                  Son tan feliz contigo porque cada día noto o teu respecto, a túa aceptación
                  das miñas teimas e das miñas paixóns e porque non tentas cambiarme.

                  Son tan feliz contigo porque ao teu lado sinto, por fin, que formo parte do

                  mundo, pola túa forma de minimizar os problemas, pola complicidade que

                  creamos e porque contigo empezou a cobrar sentido o “para sempre”.
                  Pero sobre todo son tan feliz no teu abrazo.

                  E sabes que non son o mellor expresando os meus sentimentos, así que vou

                  tentar  dicircho  da  única  forma  que  sei.  Sen  licenzas  poéticas,  sen
                  metáforas e sen versos con rima, así, crúa e brutalmente ámoche.


                  E así é como teño que dicircho. Es a muller da miña vida.

                  E podería escribilo en maiúsculas porque teño a certeza de que é así.
   2130   2131   2132   2133   2134   2135   2136   2137   2138   2139   2140