Page 15 - 20190810

Achtergrond 15
Zaterdag 10 augustus 2019

vaak in een moeilijke positie.”
Oncoloog John John Schnog:
Arco Cavent (2) huisarts die met overvolle wacht-
,,Je kunt niet verwachten van de
kamers zit en ook nog huisbe-
zoeken doet, dat hij genoeg
ruimte overhoudt om mee te
lopen met uitbehandelde patiën-
ten en hun familie. De dood
staat nadrukkelijk centraal in de-
ze uiterst kwetsbare en emotio-
nele periode die voorafgaat aan
het definitief loslaten van het le-
ven.”
Samson: ,,Overigens zijn noch
specialisten, noch huisartsen al-
tijd voldoende opgeleid om met
begeleiding en symptoombe-
strijding in deze periode om te
gaan. Daar komt bij dat lang niet
altijd de thuissituatie zodanig is
dat de basale voorwaarden voor
het leveren van goede zorg in de
laatste levensfase aanwezig
zijn.”
De zorg op het sterfbed concen-
treert zich in een hospice daar-
entegen vooral op comfort, be-
houd van waardigheid, verlich-
ting van pijn en ander
lichamelijk ongemak. Handen
Er is veel tijd en aandacht voor de mensen in het hospice. vasthouden, masseren, praten
en vooral ook goed luisteren zijn
daarbij onmisbaar. Het hospice
stelt geen grens aan bezoekuren
wel tegengestribbeld, maar het ,,En dan kom je bij het geloof dacht kreeg. Over stervensbege- maar fijn. De vele vrijwilligers en als mensen willen blijven sla-
ging thuis echt niet langer. In terecht. Ik geloof wel in een leiding en doodgaan werd mini- zijn sowieso niet te betalen; ze pen kan dat. En daarom staan
feite ging het ten koste van mijn God, maar een kerkganger ben maal gesproken. Ons beroep bieden zichzelf aan. Ze zijn een beide specialisten op één lijn als
dochter. Ik had regelmatig hevi- ik niet. Toch denk ik dat het alle- leek zich meer te concentreren mooi voorbeeld van een inspire- het gaat over het bestaansrecht
ge pijnaanvallen waarvan ieder- maal best goed zit. Ik ben lang op genezen met - als het niet an- rende teamgeest, waar ik als arts van hospice-opvang. In de
een in paniek raakte; ook omdat en met veel plezier onderwijze- ders kon - een gevecht tegen de graag onderdeel van wil zijn. meeste landen die met hun tijd
niemand wist wat te doen. Wat res geweest, waarbij ik extra aan- dood. Je moest gaan vóór het le- Wanneer hun werk is gedaan en meegaan is deze end of life care
dat betreft is hospice Arco Ca- dacht gaf aan de zwakkere leer- ven; bijna ten koste van alles. Ik ongeveer de helft van hun pati- al erkend en in de zorgketen op-
vent een oase van rust. Hier lingen. Die sociale bewogenheid kan me evenmin colleges herin- ënten is genezen, dient de be- genomen. Ze weten het allebei
krijg je meteen de juiste medicij- heb ik van mijn ouders meege- neren waar werd gesproken over langrijke vraag zich aan: hoe ver- nog heel goed. Nog niet zo lang
nen als die vreselijke doorbraak- kregen. Mijn moeder maakte er de vraag wat het lijden van de pa- der met degenen die maar wei- geleden, toen al te vaak termina-
pijn zich aandient. Afgezien van een gewoonte van om kinderen tiënt doet met de arts.” nig hoop hebben op genezing, le patiënten thuis niet konden
de pijnbestrijding voelt het hier die het moeilijk hadden bij ons ,,Gelukkig is op vele fronten het maar die uiteraard nog altijd wel worden opgevangen, er noch 24-
eigenlijk als een resort. De kin- thuis op te vangen. Op een gege- tij aan het keren. Nu helpt bij- recht hebben op comfort en res- uurs thuiszorg, noch hospice-
deren zien het als een hotel en ven moment is ze zelfs een voorbeeld palliatieve zorg om pect. zorg voorhanden was, bleven pa-
zijn regelmatig in het zwembad schooltje begonnen voor meisjes uitbehandelde zieken rustig en Radiotherapeut Michael Sam- tiënten eenzaam en nodeloos in
te vinden. De vrijwilligers zijn die om de een of andere reden waardig te laten gaan. En daarin son: ,,Toen er nog geen hospices peperdure ziekenhuisbedden
zonder uitzondering attent en geen kans hadden gezien een is de arts als vertrouwensper- waren op Curaçao, werd je soms liggen. Schnog en Samson zijn
vriendelijk. Opvallend is ook hoe opleiding af te maken. Voor haar soon niet weg te denken. Zolang geconfronteerd met bijzonder daarom van mening dat ‘ook op
goed er naar je geluisterd wordt. betrokkenheid heeft ze verschil- zijn patiënt nog leeft, moet hij pijnlijke situaties. Uitbehandeld Curaçao hospicezorg recht van
Het heeft allemaal gemaakt dat lende onderscheidingen gekre- zich blijven afvragen: ‘hoe nu is een zwaar woord. Toch geeft bestaan heeft en dat voldoende
ik de dood als ver weg ben gaan gen en toen de paus Curaçao verder?’” dat heel scherp de realiteit weer. financiering hiervan een ver-
voelen. Pas op de momenten dat aandeed voor een bezoek, werd ,,Een arts heeft in de beleving Als wij met al onze kennis niets eiste is. Uiteraard zullen alle be-
ik de pijn zich aandient, komt ze tot haar grote trots door hem van een stervende tot het einde meer kunnen doen en onze pati- trokken instanties hun verant-
ook het einde weer dichterbij. ontvangen. In de wijk Bonam toe toch nog een belangrijke ënt terugverwijzen naar zijn woordelijkheid in deze moeten
De sfeer wordt dan meteen heel waar we woonden is zelfs een functie. Een arts wordt niet voor huisarts, brengen we die arts nemen’.
anders. Dan komen bijvoorbeeld straat naar haar genoemd. Ik niets een hulpverlener ge-
meteen de vragen. Ik weet dat ik hoop dat ik vast kan houden aan noemd. Ook, en juist in die laat-
dood moet, zou dit het einde wat ik nu voel. Het lijkt het ste fase is hij een onmisbare
zijn? Ik heb al van alles gezien meest op tevredenheid en dank- steunpilaar. Dat is in het hospice
en gehoord van familieleden die baarheid voor de zeventig mooie duidelijk merkbaar aan het feit
mij voor zijn gegaan. Iedereen jaren die ik heb mogen leven. En dat zijn patiënten naar hem blij-
heeft zijn eigen verhaal, maar voor de vele mensen van wie ik ven vragen. Het is belangrijk om
zeker weet je niets. Het blijft hou en die van mij houden.” artsen te informeren over de
toch iets heel persoonlijks dat je zorg die een hospice te bieden
zelf moet ervaren.” Medici heeft. Persoonlijk ervaar ik het
Huisarts dokter Spong: ,,Tegen hospice als een toegevoegde
de tijd dat iemand in aanmer- waarde. Men heeft daar een heel
king komt voor een opname in andere kijk op de persoon die
het hospice spelen emoties een zich aan hun zorg toevertrouwt.
grote rol. Onzekerheid en bange In een hospice gaat het nadruk-
vermoedens hebben hun werk kelijk om stervende mensen met
dan al gedaan. Het begint met een beperkte levensverwachting.
de angst over lichamelijke klach- Begeleiding bij het accepteren
ten die maar niet wegwillen, en van de dood vraagt veel tijd en is
voor de uitslag van soms meer- een insteek waarmee andere
dere onderzoeken. En dan na- zorginstellingen zich meestal
tuurlijk de paniek bij het slecht- niet bezighouden. Het lijkt mij
nieuws gesprek. Hoe hiermee belangrijk dat betalende instan-
om te gaan is een aspect dat in ties zoveel financiële ruimte als
mijn tijd, gedurende de oplei- maar mogelijk bieden. Een hos-
Dokter Spong. ding tot arts nauwelijks aan- pice is uniek zoals het is: klein, John John Schnog en Michael Samson.