Page 7 - Münip E-Book
P. 7
ŞİİR
CENGİZHAN Mari
KONUŞ *
dağ bizi ne bilsin mari, musa’yı tanır dağ dediğin
kanadı kırık güvercin gibi göğe bakarak ağlayanları bilir
dili kesik, yüzü kavruk, göğsünde taş taşıyanları da bilmeyiz
kapımızdan dönenlerle birlikte nereye gidebiliriz
rüyasına peygamber çağıranlar için rüyaları bıraksak mari
kar yağar kalbimiz koynumuzdan daha çok üşür
kes bizi deriz, derimiz değişmeden kes bizi kollarımızdan
alnında güneş batan kızları çiçek isimleriyle çağırırız da
en güzel çiçekleri balkonlarda rüzgâra bırakırız
şehre nasıl gireceğimizi bilmeyiz, yangında ilk biz yanarız mari
duvarlar, heykeller, kuşların konmadığı çelikten evler
toplansak kim diye görünürüz zülfünü sevdiğimiz gelinlere
boynumuza atlasın dediğimiz çocuklar çoktan gitti
kime yaklaşsak uzak kalırız kanımızda patlar silahlar
üstüne toprak atılanlardan olduk, buğday mı nefes mi mari
* Şair
2021/1 5
