Page 113 - หนังสือจรัมบุญ ที่ระลึก ๑๒๓ ปีชาตกาล งานวันมูลนิธิสมเด็จพระสังฆราช (ปุ่น ปุณฺณสิริหาเถร) ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๖๒.
P. 113
เรื่องนี้แสดงให้เห็นว่า คนดีนั้น เทพดาต้องการเอาตัวไปสวรรค์
เร็วๆ จึงกลายมาเป็นคติเชื่อถือกันในชนบางพวกว่า คนที่ท�าบุญมากๆ
เช่นสร้างโบสถ์วิหารเป็นต้น ถ้าท�าเสร็จจัดการฉลองแล้วอายุจะสั้น
กล่าวคือ เทพยดาจะมารับเอาตัวไป จึงชอบท�าอะไรค้างๆ ไว้เพื่อบอก
เทวดาว่า งานของข้าพเจ้ายังไม่ส�าเร็จเรียบร้อย อย่าเพิ่งมารบกวน คือ
ท�างานค้างลวงตาเทพยดาไว้บางทีเทพยดาก็ไม่ยอม มาคว้าเอาตัวไปเสีย
ที่งานก�าลังค้างอยู่ เพราะคงรู้ทันว่า นายนี่ นางนี่ มายากมากนักก็ได้
ม.: “เขาเป็นใคร อยู่ที่ไหน”
ท.: “เขาชื่อนันทีย์ ชาวเมืองราชคฤห์ พระคุณเจ้าเคยไปฉัน
ภัตตาหารที่บ้านนั้น”
ธ.: เสนอขึ้นมาบ้างว่า ขอหลวงพ่อโมคคัลลานะ เมื่อกลับจาก
เทวโลกนี้แล้ว จงรีบไปหานายนันทีย์ว่า ข้าน้อยนี้คิดถึงยิ่งนัก ขอให้
รีบมาเสวยความสุขบนโลกสวรรค์นี้ดีกว่า อย่าชักช้าเลย”
ม.: “นี่พวกท่านจะให้ฉันประกอบทูตกรรมหรือ” และคงคิดว่า
ชาวสวรรค์ก็ดัดจริตเป็นเหมือนกัน
พระโมคคัลลานะ กลับจากเทวโลกแล้ว เมื่อได้โอกาสจึงเข้าเฝ้า
พระบรมศาสดา เพื่อให้เรื่องที่ตนเห็นนั้นเป็นความรู้แก่ชาวโลก
จึงทูลถามพระบรมศาสดา
ม.: “พระพุทธเจ้าข้า นรานรชนที่บ�าเพ็ญกุศลเข้าขั้นปรมะ
แม้ผู้ท�าบุญยังมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ ทิพยปราสาทก็เกิดรอรับผู้นั้นจะเป็นได้
หรือพระพุทธเจ้าข้า”
พ.: “ดูกรโมคคัลลานะ ปราสาทอันงดงามกว้างขวางผุดขึ้นบน
เทวโลก เพื่อคอยรับรองนายนันทีย์ เธอเห็นมาแล้วมิใช่หรือ มาถาม
ตถาคตเพราะเหตุใด?”
87
จรัมบุญ
