Page 356 - สมโภชพระอารามหลวง ครบ 100 ปี วัดป่าเลไลยก์วรวิหาร สุพรรณบุรี.
P. 356
สมโภชพระอารามหลวง ครบ ๑๐๐ ปี วัดป่าเลไลยก์วรวิหาร • 273
ภ�พ น�งทองประศรีพ�เณรแก้วกลับสุพรรณ น�งทองประศรี
เมื่อให้เณรแก้วบวชเรียนวิช�กับสมภ�รบุญ วัดส้มใหญ่ จนหมดสิ้น
วิช�แล้ว จึงพ�เณรแก้วกลับสุพรรณใช้เวล�เดินท�งส�มวัน
ม�เรียนวิช�กับสมภ�รมี วัดป่�เลไลยก์ เพื่อนของขุนไกร และมี
เหตุให้หนีออกจ�กวัดป่�ไปเรียนวิช�กับขรัวต�คง วัดแค แสดง
ถึงคว�มสำ�คัญของวัดที่เปรียบเสมือนโรงเรียนสอนวิช�ก�ร
ต่�งๆ ของลูกผู้ช�ย
กำรแต่งงำน
สมัยก่อนช�ยหนุ่ม หญิงส�ว จะพบหน้�กันในง�นเทศก�ล
ต่�งๆ สถ�นที่พบกันได้คือที่วัด เมื่อเกิดคว�มพึงพอใจซึ่งกันและกัน
ฝ่�ยช�ยจะให้พ่อแม่ส่งเถ้�แก่ม�พูดจ�สู่ขอกับพ่อแม่ของฝ่�ย
หญิง ในเสภ�ขุนช้�งขุนแผนกล่�วถึงก�รสู่ขอน�งพิมพิล�ไลย
คำ�พูดที่น�งทองประศรีพูดกับน�งศรีประจันเป็นทำ�นองเปรียบ
เทียบว่�
“จะขอพรรณฟักแฟงแตงน�้าเต้า ที่ออเจ้าไปปลูกในไร่ข้า
ทั้งอัตคัดขัดสนจนเงินตรา จะมาขอออแก้วให้ช่วงใช้
อยู่รองเท้านึกเอาว่าเกือกหนัง ไม่เชื่อฟังก็จะหาประกันให้
ได้บากบั่นมาถึงเรือนอย่าเบือนไป จะได้ฤาไม่ได้ให้ว่ามา
(ขุนช้�งขุนแผน หน้� ๑๕๗)
น�งศรีประจันตอบว่�เป็นคนดี ไม่ขี้เหล้�เม�ย� ขยันทำ�ม�
ห�กิน ก็จะยกลูกส�วให้เพร�ะ
