Page 14 - หนังสือเรียนรายวิชา นาฏศิลป์ไทย
P. 14
บทที่ 3 ภาษาท่า
ภาษาท่าทางนาฏศิลป์ เป็นการน าท่าทางต่างๆ
และสีหน้าที่มีอยู่ตามธรรมชาติ เช่น ค าพูด กริยา
อาการ อารมณ์ ความรู้สึก มาปฏิบัติเป็นท่าทางนาฏศิลป์ไทย
ที่มีความหมายแทนค าพูด ให้สอดคล้องกับจังหวะเพลงและการขับ
ร้อง การฝึกปฏิบัติ การฝึกหัดภาษาท่าจะต้องฝึกให้ถูกต้องตาม
แบบแผนเพื่อจ าได้สื่อความหมายได้ โดยตรง ซึ่งจะท าให้ผู้ชมเข้าใจ
ความหมายที่ผู้แสดงต้องการสื่อความหมายมากขึ้น ที่มาของภาษาท่า
ที่ใช้ในการแสดงนาฏศิลป์ แบ่งออกเป็น ๒ ประเภท
๑. ภาษาท่าที่มาจากธรรมชาติ เป็นท่าทางที่ดัดแปลงมา
จากท่าทางตามธรรมชาติของคนเรา แต่ปรับปรุงให้ดูสวยงามอ่อน
ช้อยมากยิ่งขึ้น โดยใช้ลักษณะการ ร่ายร าเบื้องต้นมา
ผสมผสาน เช่น ท่ายิ้ม ท่าเรียก ท่าปฏิเสธ ท่า
ร้องไห้ ท่าดีใจ ท่าเสียใจ ท่าโกรธ
๒. ภาษาท่าที่มาจากการประดิษฐ์โดยตรง เป็นท่าทางที่
ประดิษฐ์ ขึ้นเพื่อให้เพียงพอใช้กับค าร้องหรือค าบรรยาย ที่จะต้อง
แสดงออกเป็นท่าร า เช่น สอดสร้อยมาลา เป็นต้น
11
