Page 37 - MMK2020 Mobile Souvenir
P. 37

ू
       एक कागद घ्या. बरोब्बर िध्ये एक रेघ िारा. त्याच्या एका बाजू ा आपळॎया जिेच्या बाज म हा. आणर्ण दुसऱ्ा
                                                                                                    े
                                    य
      बाजू ा उणर्णवा म हा. उदाहरर्णाथ. िी दखर्णा नाही ही िाझी ियायदा झा ी. पर्ण ि ा शब्दांचं वरदान आह. िी
                                          े
                                        ू
      कववता करतो. ही िाझी जिेची बाज झा ी. ि ा नाचता येत नाही ही िाझी ियायदा झा ी पर्ण िाझ्याकड          े
                                                  ू
      चांग ी वक्त्ुत्वशै ी आह ही िाझी जिेची बाज झा ी. असा िाझ्या सगळ्या ियायदांचा आणर्ण कौशळॎयांचा
                              े
      ताळबंद िाडून िी िाझा गो  सेट करतो. यॎहर्णजेच काय करतो, तर उप भॎध पहरस्थितीिध्ये, िाझ्या
          े
                 ं
                                                 े
      ियायदांची जार्णीव ठऊन, परिेश्वराने ि ा दद  ी क ा, कौशळॎय िी अशाहरतीने वापरतो की िाझी उजाय
                        े
                                            े
      आणर्ण िाझं आयुष्य जराही वाया जाऊ न दता ि ा यश मिळवता येई .
                                                                                         े
      ि ा जे जिर्णारं नाही त्यात शिी खचय करतॎयात काय अथ आह. उ ट िाझ्याकड जे आह त्याचा िी योग्य
                                                                                 े
                                                             य
                                                                 े
      तऱ्हेने वापर क ा तर िी अपेमक्षत यश मिळवू शकतो. आपळॎयाकड जे नाही त्या ा आपर्ण काही करु शकत
                                                                   े
                   े
                                                                                 े
                                                                   ं
                       े
      नाही. आपळॎयाकड जे आह त्याचा हुशारीने वापर करर्णं हे आप  कौशळॎय आह. जगतॎयाचं ध्येय मनमित
                               े
        े
      कळॎयाने आपळॎया शिीचा, वेळचा आणर्ण आनंदाचा व्यय टळतो. यॎहर्णजे पोपटाचा डावा डोळा फोडायचाय हे
                                   े
      आता तुयॎही मनमित क यत. आजूबाजूची पानं, फांनॏया, आकाश, डोंगर पवयत ऺॎया दफजू  गोष्टींवर तुयॎही इतर
                          े
      राजपुत्ांसारखी आप ी उजाय वाया घा वर्णार नाही.
      िग उच ा िनुष्य आणर्ण चढवा त्यावर बार्ण….! पहह  पाऊ  ध्येयणसधॎधीच्या ददशेने टाका. पुढचा प्रवास सोपा
                                                      ं
      आह. े
                 ु
      श्री. प्रसाद क कर्णी




































                                                                                                  37
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42