Page 35 - MMK2020 Mobile Souvenir
P. 35
श्री. प्रसाद कलकिी
ु
ध्येयमनमिती
ं
े
िाझं बा पर्ण कोकर्णात गे . पुढ नोकरी व्यवसायासाठी िुंबई ा आ ो आणर्ण िुंबईकर झा ो. ि ा
े
कोकर्णात ी िाझ्या हानपर्णची एक गोष्ट आठवतेय. िाझे वडी पोस्टिास्तर होते. त्यािुळ भरवस्तीत
िुख्य रस्त्यावरच पोस्टाच्या इिारतीतच आिचं घर होतं. घरासिोरच्या रस्त्यावरुन सतत गाड्यांची वदळ
य
चा ू असायची. आिच्या शेजाऱ्ांकड घराची राखर्ण करर्णारा एक कत्ा होता. तो क ुत्ा प्रत्येक गाडी आ ी
ु
े
ु
की भुंकायचा आणर्ण वतचा पाठ ाग करायचा. गाडी न थांबता मनघन जायची. काही अंतर गेळॎयावर कत्ा
ू
दिून हताश होऊन गाडीचा पाठ ाग सोडून नॏयायचा. िाघारी येताना ववरुधॎध ददशेने दुसरी गाडी येताना ददस ी
ू
की वतचा पाठ ाग सुरु. पुन्हा ती गाडी मनघन जायची. काही अंतर त्या गाडीिागे िावळॎयावर हताश होऊन तो
ु
ं
पुन्हा िाघारी यायचा. वतकडून येताना पुन्हा नवी गाडी....! अस करता करता एक ददवस तो कत्ा यॎहातारा
झा ा. आयुष्यभर गाडीबरोबर िावूनही त्याने कोर्णतीच गाडी पकड ी नाही.
ू
आपळॎयापैकी अनेकांची स्थिती त्या श्वानासारखी असते. आप ी ददशा मनमित नसते. किी या बाजने येर्णारी
गाडी, तर किी त्याबाजने... एखादी गाडी पकडतॎयाचा प्रयत्न करायचा. गाडीबरोबर िावायचं. ती पकडता
ू
नाही आ ी की अध्याय रस्त्यातून वतचा पाठ ाग सोडून नॏयायचा आणर्ण िाघारी यायचं. िग दुसऱ्ा ददशेने
ं
येर्णारी नवी गाडी.... अस करत करत आयुष्य मनघन जातं. यात आप ी उजाय तर वाया जातेच पर्ण वेळ, पैसा
ू
आणर्ण पहरश्रि या वतन्ही गोष्टींचा अतोनात ऱ्हास होतो. यासाठीच आपळॎया ा कोर्णत्या गावा ा जायचंय हे
गाडी पकडतॎयापूवीच मनमित करर्णं आवश्यक आह. बस्स सोप्या शब्दात या ाच ध्येयमनमिती अस यॎहर्णतात.
ं
े
शून्यातून प्रवास सुरु करुन ज्या ज्या िार्णसांनी िोठा नाव ौकीक मिळव ा, यशणसधॎधी मिळव ी त्यांची
ं
े
े
चहरत्ं वाचा. त्या सवांनी काय क ... आिी आपळॎया क्षितेचा अंदाज घत ा. नंतर आपळॎया ा कोर्ण
े
ं
बनायचंय हे ठरव आणर्ण नंतर कठोर पहरश्रि क . आप ी कवत, सिोरची पहरस्थिती, वेळ आणर्ण आप े
े
ु
े
पहरश्रि यांचा अचूक िेळ घात ा. अमिताभ बच्च्च्चनना खनौ आकाशवार्णीवर ऑडीशन टस्टिध्ये नापास
े
े
ं
क होतं. पर्ण आपळॎया क्षितेवर ा त्यांचा ववश्वास त्यांना स्वि बसू दईना. त्यांनी क कत्याची आप ी
ं
े
ं
नोकरी सोड ी. िुंबई ा दफल्म इड्स््री एकवट ी असळॎयािुळ िुंबई हे आप काययक्षेत् यॎहर्णून मनवड . ं
आप ा आवाज, आप ी अमभनयक्षिता यावर त्यांचा द्रुढ ववश्वास होता. एकदा ध्येय मनमित झाळॎयावर त्यांनी
ं
स्वत: ा या क्षेत्ात झोकन दद . आणर्ण पुढ िग आपळॎया कत्ुयत्वाने जो इवतहास घडव ा त्याचे आपर्ण सारेच
ू
े
साक्षीदार आहोत.
वक्रकटिध्ये शतकांचा आणर्ण सवायधिक िावांचा ववक्रि अगदी हल्ली हल्लीपयंत सुनी गावस्करांच्या
े
े
ं
े
नावावर होता. त्यावेळी आताच्या सारखं वर्यभर वक्रकट खेळ जात नस. वर्ायतून एखाद दुसरी कसोटी
े
े
ु
िाम का व्हायची. ट्वन्टी ट्वन्टीचा तर जन्म देखी त्यावेळी झा ा नव्हता. त्याकाळी हल्मेट वगैरे सरक्षेची
े
े
उपकरर्णं अभावानेच होती. त्यािुळ त्यांच्या या ववक्रिांना खूप िहत्व आह. त्यावेळी भारतीय टीििध्ये
े
गावस्कर यॎहर्णजेच सातत्य आणर्ण ववक्रि अस सिीकरर्ण होतं. 35
ं
