Page 36 - MMK2020 Mobile Souvenir

ं
ं
त्यांना एका िु ाखतीत ववचारतॎयात आ होतं, “तुयॎहा ा हे सातत्य राखून िावांचा रतीब घा र्णं कस जितं?”
त्यांनी सांधगत होतं, “सोप्प आह. िी क्रीझवर येतानाच ठरवून येतो की ि ा शतकच ठोकायचय. ि ा फि शंभर
ं
े
हा आकडा डोळ्यासिोर ददसत असतो.” “िग शंभर पूर्णय झा की?” “िी पुन्हा एक पासून सुरुवात करतो. िाझ्या
े
डोळ्यासिोर दुसऱ्ा शतकाचं उद्दीष्ट सेट करतो.”
े
मित् हो, ही दोन्ही उदािर्णं तुिच्या आिच्यासारख्या सािान्य, अवतसािान्य पहरस्थितीतळॎया िु ांची आहत. पर्ण
कठोर पहरश्रि आणर्ण ध्येयमनमिती यांिुळ ते असािान्य ठर . े
े
तुयॎही हानपर्णी िहाभारतात ी ती कौरव पांडवांच्या परीक्षेची गोष्ट ऐक ी असे . गुरु द्रोर्णाचायांनी
े
ु
ं
े
करुक ातळॎया राजपुत्ांना युधॎधक त पारंगत क . िग एक ददवस राजपुत्ांची पहरक्षा घेतॎयासाठी एका उच
ु
ं
े
े
झाडावर िे ा पोपट टांग ा. अन एकक राजपुत्ा ा बो ावून यॎहर्णा फोडा....! शंभर कौरव आणर्ण पाच पांडव....!
े
एकशेपाच राजपुत्ांपैकी फि अजन पोपटाचा डावा डोळा फोडू शक ा...! कसा...? कारर्ण त्याचं क्ष फि
ुय
ं
पोपटाच्या डाव्या डोळ्यावरच होतं. इतर राजपुत्ांसारखी त्या ा झाड ददसत नव्हती, त्या ा पानं ददसत नव्हती,
त्या ा पक्षी ददसत नव्हते, त्या ा डोंगर ददसत नव्हते, त्या ा फि पोपटाचा डावा डोळा ददसत होता. बार्ण
े
ं
ं
सोडतॎयापूवी त्याने आप ध्येय मनमित क . आणर्ण त्यावर नजर एकाग्र क ी.
े
े
यशस्वी बनतॎयासाठी आपळॎया ा प्रयत्न करायचेच आहत पर्ण प्रयत्न नुसतेच न करता अचूक प्रयत्न क पाहहजेत.
े
े
अन त्यासाठी त्यांची ददशा मनमित झा ी पाहहजे. ददशा मनमित झा ी की प्रयत्नांना वेग येई . ध्येयपथावर ा
े
आप ा प्रवास वेगाने होई . ध्येय आपळॎया प्रयत्नांना मनमित ददशा देतं. स्वैर उिळ ा घोडा पाहह ाय किी?
े
त्या ा गती असते पर्ण त्या ा ददशा नसळॎयािुळ तो प्रगती करु शकत नाही. त्याच्यावर स्वार झा ा घोडस्वार
े
े
े
जेव्हा त्या ा ददशा दतो तेव्हा तोच घोडा शययत णजिंकतो. ध्येयाववना वाटचा यॎहर्णजे स्वैर उिळ ळॎया घोड्यासारखी
े
पहरस्थिती असते.
ं
िाझ्या बा पर्णी कोकर्णातळॎया खेडगावात हे अस ध्येय मनमित वगैरे करर्णं ोकांना हास्ास्पद वाट असतं. िोठा
े
ं
झाळॎयावर वडी ांनी एक ददवस िुंबई ा जार्णाऱ्ा बोटीत बसवून दद ा. ती बोट ि ा िार्णसांच्या िहासागरात
सोडून परत गे ी ती आ ीच नाही आणर्ण िी वकनारा गाठतॎयासाठी हात पाय िाराय ा णशक ो. िी काय करु
ु
े
े
े
शकतो, िाझा वकब काय आह, िाझ्यात काय सप्त गुर्ण दड आहत हे कळपयंत आयुष्याची िध्यान्ह जवळ आ ी
े
ू
होती. िाझा रस्ता ि ा जरुर सापड ा, पर्ण तोवर आयुष्यात ा बराच िोठा काळ कोर्णत्या रस्त्याने जावं हे
ठरवतॎयात वाया गे ा होता. तो जर वाच ा असता तर खऱ्ा अथायने यशाचं णशखर गाठ ू शक ो असतो.
े
ं
आज िात् पहरस्थिती वेगळी आह. आता सवय प्रकारची िाध्यि आपळॎयासिोर हात जोडून आपळॎयासिोर उभी आहत.
े
े
े
त्यातून िाहहतीचा िहापूर वहातो आह. िु ांच्या अंगात सुप्त गुर्ण, त्यांची कौशळॎय, त्यांच्यात क ा गुर्ण हे
े
े
े
ओळखर्णाऱ्ा क चाचतॎया आज उप भॎध आहत. आणर्ण सवायत िहत्वाचं यॎहर्णजे आज प्रत्येक क्षेत्ात जीवघर्णी स्पिाय
आह. त्या स्पिेत आपळॎया ा पुढ जायचं असे तर आपळॎया ा काळजीपूवयक आपळॎया कहरयरचा िागय मनवडर्णं
े
े
आवश्यक आह. आपळॎया ा कोर्णत्या ददशेने जायचंय हे एकदा मनमित झा , आप ी ध्येयमनमिती झा ी की आप ं
े
ं
सारं ध्यान, आप ी सारी ताकद त्यावर एकवटते. सफ ता वकर मिळते.
ं
ं
ं
आता आप ध्येय कस मनमित कराव…? ध्येय वास्तववादी हवं. आप ी आवड काय, आप ा आत ा आवाज काय
े
े
सांगतोय, आपळॎयािध्ये काय कौशळॎय आहत, आप ा क कशाकड आह, ऺॎयाबद्द आप ी ठाि ितं हवीत.
े
े
आपळॎया ियायदा (म मिटशन्स) आणर्ण जिच्या बाज (प्लस पॉईंट्स ) यांची आपळॎया ा पुरेशी जार्णीव हवी. आता हे
ू
े
ं
कस करायचं सांगतो.
36